ابزار تخریب؛ درباره گلیچ ویدئوآرت پریسا پاک‌ضمیر
پریسا پاک‌ضمیر در گلیچ ویدئوآرت «رقص ماشین در مهتاب» از چرخ خیاطی به عنوان نماد ماشین‌زدگی و عنصری از صنعت بهره برده است. او با استفاده از رسانه هنرهای جدید دیجیتالی، انتقال مفهوم مد نظر خود را در قالب ویدیویی کوتاه امکان پذیر کرده است. ابزارهای دیجیتال برای ضبط تصویر، و ایجاد بهم ریختگی و تخریب تصویری با نرم افزارهای کامپیوتری برای پاک‌ضمیر وسیله ای برای نمایش ترکیب دو واقعه کلاسیک-مدرن و انتقال تصویری فرآیند خلق آشفتگی بصری و صوتی برای خوانش هر چه نزدیک تر مخاطب شده است.
پریسا پاک ضمیر متولد سال ۱۳۶۷، طراح لباس و هم اکنون در رشت مستقر است. او در این گلیچ‌ویدئو معتقد است عدم ترکیب یا انطباق فرمت های کلاسیک و مدرن درون یا بر روی هم، و خلق موجودی غریب و بعضی اوقات ناپسند، الهام بخش ساخت این اثر بوده است.
برای پاک‌ضمیر این حس هم می‌تواند یک مسیٔله شخصی باشد و هم درگیری اتفاقات سنتی و پیشرفته ای در بستر اجتماع را نشان دهد. اهداف متعالی درک بیننده اثر از نگرش صاحب اثر به اتفاقات و واقعیات پیرامون آن است، و به رسمیت شناختن این موجود خلق شده و تربیت و اصلاح آن برای تعامل و همزیستی است. این اثر شاید نقطه آغازی برای گفتمان صاحب اثر و مخاطبین برای بیان دیدگاه های شخصی با زبان پیکسل آرت و گویش گلیچ آرت باشد.
گلیچ ویدئوآرت پریسا پاک‌ضمیر در نمایشگاه گروهی «گلیچ؛ زبان پیکسل» پلتفرم۱۰۱ به کیوریتوری محمدعلی فاموری و صادق مجلسی در فضای منهای یک گالری باوان تهران تا پنج‌شنبه ۲۵ دی ۱۳۹۹ به نمایش خود ادامه می‌دهد.
