در پس نوشته عکاسی معلق: کایلی اسپیر
اگر نوشته قبلی را خوانده باشید حتما تندروی بنده را در مورد آثار توماس جانوسکا دیده اید، البته نه اینکه نظر قبلی من تغییری کرده باشد اما به نظرم آمد یک مجموعه اثر عکاسی با همان ایده پردازی که ذکر شده بود و برای مخاطب عمومی و به اصطلاح POP ساخته شده اند را در کنار این آثار بگذارم، شاید از نظر تکنیکال به یک اندازه عکاس مداخله کرده باشد، اما زحمت اجرای این آثار برای خانم کایلی اسپیر Kylli Sparre بسیار بیشتر بوده است و همین طور صحنه سازی در یک فضای ساده انجام نشده است. در صورتی که مقاله قبلی را نخوانده اید باید ذکر کنم هدف از گذاشتن آن اشاره به آثاری از عکاسی است که تنها به یک لحظه از فریم و شاتر عکاس نیاز ندارند و برای خلق آنها نیاز به صحنه سازی و استفاده از گریم و لباس های منحصر به فرد است. این نوع آثار شاید بیشتر شبیه به یک اثر تبلیغاتی و فشن باشند تا یک اثر هنری و شاید به عنوان یک اثر جاوادنه هنری هیچ گاه شناخته نشوند اما به کمک جامعه مجازی و گالری های متعدد که بیشتر آثار محبوب را به نمایش می گذارند تا هنر ارزشی، بسیاری از این کارها به عنوان اثر هنری شناخته می شوند.
هرچند پاپ آرت به لحاظ هرمونوتیک اشاره به همین موضوع فراوانی مخاطب دارد اما بازهم برای جای گرفتن در بین آثار هنری باید مولفه هایی مانند مفهوم و داستان را داشته باشد در غیر این صورت همچنان یک اثر تبلیغاتی خواهند بود.
آثار عکاسی کایلی اسپیر Kylli Sparre
او یک بالرین است که به این نتیجه رسیده که عکاسی را پیشه کند و از این دو مورد در کنار هم لطافت در بین آثار بیش از هر چیزی دیده می شود. علاوه براینکه این تابلو های عکاسی محبوبیت خوبی در شبکه های اجتماعی و حتی خریداران پیدا کرده اند به نظر می رسد هدف مند بودن و دنباله روی از اشارات ذهنی در پی دیدن آثار مد نظر هنرمند بوده است. این مجموعه عکاسی در سال 2014 برنده جایزه عکاسی سونی شده است و در مورد اثارش می گوید من با ملاحظه، تفکر و نگاه به اطراف انسان ها به نسبت آنچه درونشان می گذرد آنها را ساخته ام.
