چهارمین نمایشگاه عکس های آرش پورمحک

وهم رویا

عکس های پورمحک، مبتنی بر استعاره، و تداعی گر می باشند، گرچه رگه هایی از انتزاع در اکثر آنها دیده می شود اما ( انتزاع ) واژه ی توصیفی کاملی برای فضا و قالب عکس ها نیستند. انسان مستحیل شده یا دگردیس یافته به شی، به طبیعت، به چیزی غیر از آنچه باید باشد. اگر چه این رابطه ی معنایی را از جانب شی و طبیعت به انسان نیز می توان ترجمه کرد. ( یک دیالکتیک فرمی_ مفهومی)