استاد طاها بهبهانی در آخرین نمایشگاه خود واقع در فرهنگسرای نیاوران، خبر میداد قصد افتتاح باغ موزه ای از آثارش را دارد، موزه ای که علاوه بر نگهداری آثار به صورت همیشگی، قصد دارد به عنوان یک گالری میانه، به برگزاری برخی مراسم هنری دیگر نیز دست بزند. هرچند همه آثار نمایشگاه را مجسمه های فوق العاده پر کرده بودند اما نباید ارزش آثار خط نوشت بهبهانی را فراموش کنیم، آثاری که گویا قرار است همزمان با افتتاح باغ موزه اش به نمایش گذاشته شوند. طاها بهبهانی نقاش، مجسمه‌ساز، طراح صحنه، کارگردان تلویزیون و تئاتر و استاد دانشگاه معروف ایرانی زاده ۱۳۲۵ تهران می‌باشد. در کودکی یادگیری نقاشی را نزد پدرش آغاز کرد و در سیزده سالگی شاگرد ممتاز استاد علی‌اکبر نجم‌آبادی (از شاگردان استاد کمال‌الملک) شد. دوران دبیرستان را با هنرستان کمال‌الملک همزمان طی کرد و سپس وارد دانشگاه هنرهای دراماتیک شد. پس از پایان تحصیل در رشته طراحی صحنه برای تئاتر، سینما و تلویزیون در پاریس و سالزبورگ به تحقیق و پژوهش در زمینه کارگردانی تئاتر ماریونت پرداخت.
طاها بهبهانی در مورد این رویداد میگوید:
خودم برنامه‌ریزی مدونی نکرده بودم و تمام برنامه‌ریزی این نمایشگاه را مردم کرده بودند و من یک روز متوجه شدم تمام سطح شهر پر از بنرهای بزرگ تبلیغاتی از نمایشگاه من شده است و حتی این تابلوهای بزرگ تبلیغات شهری هم که “عرشه” نام دارد هم به تبلیغ نمایشگاه من می‌پردازد. ماشاگران شب افتتاحیه نمایشگاه من نزدیک به ۲۵۰۰ نفر بودند که این خود یک رخداد بزرگ به حساب می‌آید و استقبال مردم برای آمدن نمایشگاه منجر به تمدید دو هفته‌ای نمایشگاه شد و این‌ها به نظر من اتفاق‌های خوبی در زندگی یک آرتیست است. من نزدیک به چهار هزار شاگرد تربیت کرده‌ام که همه این شاگردان برای من بدل به یک فامیل بزرگ شده‌اند و همین فامیل سرمایه بزرگی است برای من. فرض کنید چهل سال قبل من به فردی که ۲۰ ساله بوده آموزش دادم، بچه این فرد هم شاگرد من شده و حتی نوه این آدم هم یا شاگرد من شده یا شاگرد دختر من است. من به امید خدا دارم این فامیل را گسترش می‌دهم وخوشبختانه بستر آن فرهنگی که آرزویش را داشتم هم دارد گسترده می‌شود و آن فرهنگ رفتن به نمایشگاه و تداوم حمایت از هنرمندان تجسمی است و این‌ها همه حوادث خوبی است برایم و من را دلخوش می‌کند برای این که در کشورم ماندم و پافشاری کردم.
من برای سال ۹۶ یک نمایشگاه بزرگ خواهم داشت که راجع به کالیگرافی است. می‌دانید که من اولین کسی بودم که در سال ۵۰ یک سری کار تایپوگرافی کردم و در آن زمان چنینی عنوانی نبود. بهبهانی گفت: در آن زمان من آثاری را به واسطه حروف سربی خلق می‌کردم و در واقع برای من نوعی بازی با حروف بود و می‌خواهم مروری بر این آثار به جامانده از دهه ۵۰ داشته باشم و برسم به امروز که من کالیگرافی را به مجسمه وارد کردم و بازی خط را در پیکر مجسمه‌هایم آورده‌ام. اگر خدا بخواهد باغ موزه من نیز امسال افتتاح می‌شود.
