عکاسی بوکه روشی است که تاثیر بسیاری در زیبایی و تغییر حال و هوای عکس ها می گذارد. بوکه از واژه‌ای ژاپنی به معنی محو-بلور گرفته شده است و برای توصیف کیفیت بخش های خارج از کانون تصویر به کار می‌رود. این افکت ما را وادار می کند تا به بخشی از تصویر تمرکز بصری داشته باشیم.
عکاسی بوکه
در عکاسی معمولا اینگونه می گویند که “این عکس بوکه خوب یا ضعیفی دارد.” ژاپنی ها این اصطلاح را سال 2000 وارد جریان عکاسی کردند. بوکه در اصل روشنایی های خارج از کانون هستند که معمولا دایره‌ای شکل هستند و ملایم؛ اگر این دایره‌ها تیز باشند بوکه‌ی خوبی نیستند و ضعیف به شمار می‌آیند. عدسی هایی که روشنی های هندسی تیز تولید می کنند بوکه ی خوبی ارائه نمی دهند و همین امر نقش عدسی ها را در این زمینه نشان می‌دهد. بوکه در عکاسی پرتره اهمیت زیادی دارد. پس عدسی هایی که در عکاسی پرتره استفاده می‌شوند بسیار مهم هستند.
درکل آنچه عکاسان آن را بوکه می نامند کیفیت و محسوس بودن تاری (پیش زمینه – پس زمینه) و همچنین کیفیت تاری نقاط نورانی است. به سخن دیگر، اصل کیفیت این فضا بوکه نامیده می‌شود نه آن میزان تاری بک گراند عکس.
