در هفته ای که گذشت دبیرخانه هنرگردی میزبان گروهی متشکل از پنج عکاس جوان بود. در این نشست دوستانه فرصتی دست داد تا درباره پروژه تازه‌ای که این عکاسان جوان شروع کرده‌اند، صحبت کرده و درباره آثارشان که قرار است به زودی به نمایش گذاشته شود، گفت و گو کنیم. ابتدا رخشید فنایی درباره این برنامه صحبت کرده و سپس حسین افشار به کانسپت نمایشگاهشان اشاره می کند. ابی زندی هم که یکی از این عکاسان اینستاگرامی است به پرسش کسرا علیها درباره اصطلاح “عکاسان اینستاگرامی” توضیح داده و سپس پوریا اتابکی هم به گوشه هایی از این فعالیت گروهی اشاره می کند. البته این اصطلاح که این روز ها بین همه جا افتاده است شاید به نظر بار منفی داشته باشد، اما عده ای هم مانند ما هستند که اتفاقا از این جنبش حمایت میکنند، هر چیز زیبایی را باید به تصویر کشید، هر کسی باید اجازه داشته باشد دنیا را ثبت کند و هیچ گاه داشتن تصاویر زیاد برای زندگی بشر بد نیست، حتی آن دسته از افرادی که مدعی هستند این تصاویر هنری محسوب نمی شوند، بیشتر از هر کسی مورد ظن هستند، چه المانی میتواند این مسئله را توجیه کند؟ برای دیوار گالری کدام قانون ثبت شده ای وجود دارد؟ واحد شمارش و امتیاز دهی به یک اثر از نگاه آنها چیست؟ در این نقطه به شدت در مقابل این طرز فکر ها می ایستیم و مدعی هستیم که خلق یک حرکت نورونی ساده در گوشه ذهن یک فرد، اثری است که تنها از هنر بر می آید، اگر این تصاویر تکه ای را در ذهن حرکت میدهند که سرآخر منجر به فشردن قلب لایک می شود، آنها هدف خود را ساخته اند.
این گفت و گو را در ریز بشنوید:
کاوه صفرنژاد هم که عضوی از این تیم است از کانادا به این گفت و گو ملحق شده و درباره تفاوت های تنهایی اجتماعی در داخل و خارج از ایران صحبت می کند:
* هنرگردی ضمن آرزوی موفقیت برای اعضای گروه، در انتظار نمایشگاه عکاسی آن هاست. علاقه مندان میتوانند علاوه بر دیدن آثار گذشته آنها در لینک های زیر، خروجی این فعالیت را در تاریخ چهاردهم اسفند ساعت 16-20 در گالری علیها ببینند.
