یک کشاورز که باغ میوه‌ای در شرق ترکیه دارد، هنگام تلاش برای کاشت نهالی تازه یک موزاییک نادر و تا حد زیادی دست نخورده پیدا کرده است که قدمت آن به اواخر دوره امپراتوری روم برمی گردد.
کارشناسان می‌گویند که این موزاییک که ۸۴ متر مربع مساحت دارد و شامل تصاویر چشمگیری از صحنه‌های شکار حیواناتی مانند پلنگ نادر آناتولی است. کارشناسان احتمال می‌دهند که این بزرگ‌ترین موزاییک از نوع خود باشد که تاکنون در ترکیه پیدا شده است.
موزاییک «نخستین موزاییک در نوع خود است که تا به امروز به طور کلی و در تصویر حیوانات خود باقی مانده است، که همه آنها زمانی در اینجا یافت شده بودند. امره چایر، سرگروه باستانشناسانِ اعزامی توسط موزه باستان‌شناسی و قوم‌نگاری الازیغ که در این خاک‌برداری مشارکت داشتند، در گفتگو با رسانه‌های ترکیه گفت: «ممکن است موزاییک‌های بزرگتری در سایر نقاط ترکیه یافت شده باشد، اما آنها شامل الگوهای هندسی یا موضوعات اساطیری هستند.»
محمد امین سوالپ این موزاییک را در آوریل ۲۰۲۳ و زمانی که قصد داشت نهال گیلاسی را در باغ خود واقع در روستای سالکایا بکارد، پیدا کرد. این موزاییک مجموعه‌ای از صحنه‌های شکار را نشان می‌دهد: یک شیر یک بز کوهی را تعقیب می کند، یک خرس یک گوزن را تعقیب می‌کند و تازی‌ها یک گراز وحشی را می‌درند. در یک تصویر برجسته، یک پلنگ آناتولی دندان‌های خود را در گردن مرغی فرو می‌کند. در میان این صحنه‌های شکار، پرندگانی مانند قرقاول، اردک و غاز در کنار گل‌های رز و درختان انار به آرامی ایستاده‌اند.
امره چایر توضیح داد: «شیر و خرس نشان دهنده اقتدار در سنت رومی است.»
به باور باستان‌شناسان این موزاییک که در عمق ۵۰ سانتی‌متری زمین دفن شده بود، احتمالا از اواخر قرن سوم میلادی، در این مکان که در ۵۰۰ کیلومتری شرق آنکارا قرار دارد، مدفون شده بوده است؛ مکانی که به نظر آنها شهری پررونق در نزدیکی مرز امپراتوری روم و ایران باستان بوده است.
باستان‌شناس پیشتر و در نزدیکی سالکایا یک کانال آبیاری و یک شراب‌سازی و مجموعه‌ای از سکه‌های رومی را پیدا کرده بودند که متعلق به دوره امپراتوری روم باستان تا اوایل دوره امپراتوری بیزانس (روم شرقی) بود.
مقام‌های ترکیه هنوز تصمیم نگرفته‌اند که آیا این موزاییک را به موزه منتقل کنند یا با تاسیس مکانی محافظت شده، این موزاییک را در محل یافت آن نگهداری کنند.
