گروهی از پژوهشگران باستان‌شناسی دانشگاه میشیگان با همکاری دانشگاه سینوب ترکیه، سکه‌هایی از طلا را در یک گلدان کوچک در شهر باستانی نوتیون در غرب ترکیه پیدا کردند.
این گنجینه در گوشه اتاقی در بنای مدفون در زیر یک خانه مربوط به عصر هلنیستی پیدا شد. پژوهشگران تصور می‌کنند این سکه‌ها برای نگهداری در آنجا ذخیره شده بودند، ولی به دلایلی هرگز از محل خود برداشته نشده‌اند.
کریستوفر راته، عضو این تیم و استاد مطالعات کلاسیک، می‌گوید که طرح حک شده روی این سکه‌ها که کماندار پارسی را روی زانوهایش نشان می‌دهد، از مشخصه‌های دَریک‌های ایرانی است.
دَریک به سکه‌های زر ایرانی منسوب به دوره هخامنشی گفته می‌شود. باستان‌شناسان می‌‌گویند قدمت این سکه‌های هخامنشی به قرن پنجم پیش از میلاد می‌رسد.
پژوهشگران باور دارند که این سکه‌ها در شهر سارد در ۹۶ کیلومتری شمال شرقی نوتیون ضرب شده‌اند و به نظر می‌رسد که از آن‌ها برای پرداخت به سربازان جنگجو استفاده می‌شده است.
در نوشته‌های گزنفون، فیلسوف و مورخ یونانی، آمده است که هر دَریک برابر دستمزد یک ماه یک سرباز در آن زمان بود.
