جاستین کامارا هنرمند ساکن ملبورن عکس های پرتره ای را که خودش گرفته، تجزیه و آنها را دوباره بازسازی و به مجسمه های سورئالی که گاهی اوقات غیر قابل شناسایی و تشخیص هستند تبدیل می کند. او آنها را چاپ کرده، برش داده، کنار هم می چیند، درهم پیچ و تاب می دهد و تبدیل به ساختاری انتزاعی می کند. عکس ها بدون هیچ تغییر دیجیتالی، تنها از راه جلوه های دیداری که با خم کردن و تاب دادن توسط دست از شکل خود خارج شده اند تولید می شوند.
اگرچه کامارا این پروژه را با آراستن و چینش عکسهایی برای تولید عکس های جدید شروع کرد، وی نهایتا به قطعات تندیس گون و تکامل یافته ای رسید که غالب اوقات آنها را بیشتر به خاطر ترکیب رنگی شان مورد توجه قرار می دهد تا پرتره هایی که درآغاز شروع به برش آنها کرده بود. آثار با کیفیت بالا روی تخته چند لایه پرینت (UV) گرفته شده اند، برش لیزری خورده و سپس دوباره چیده شده‌اند.
