پیتر کوگلر -هنرمند اتریشی- اولین توجهات جهانی را در 1980 به خود جلب کرد. آثار او عمدتا مبتنی بر معماری، سینما و رسانه های جدید دیجیتال هستند و عمده گرایش او در هنر را می‌توان نزدیک به مینیمالیسم و پاپ آرت دانست. الگوهای هندسی پیتر کوگلر دیوارهای مسطح و سفید را به توهمی از تونل های زیر زمینی سرگیجه آور تبدیل می کند. این هنرمند تمامی دیوارهای گالری را با خطوط منحنی پوشانده تا بیننده احساس کند که درون گردابی چرخان مکیده می‌شود. برخی از الگوها تمامی راهروها را در بر گرفته، به طوری که افراد بتوانند درون الگو حرکت کنند و تاثیر آن را به طور کامل تجربه و درک کنند.
توهمات فضایی از لوله ها، تیوب ها و خطوط، احساسی شبیه به claustrophobic (تنگناهراسی) را در فرد بیدار می کند که می تواند با حمل و نقل عمومی زیر زمینی مرتبط شود. طراحی های ایستای پیتر کوگلر، بیشتر شبیه به راندن مترو، به نظر می رسد که حرکات ثابت و به هم ریخته و بی جهت را شبیه سازی می کند.
