جف وال عکاس زمان معاصر

عکاسی در دنیای معاصر مثل همه ی هنرهای دیگر زمان خود راه جدیدی رو پیش گرفت راهی جدا از تمامی سبک های گذشته خود.در دنیای جدید سبک دیگر معنایی ندارد.خلاقیت است که هنر را می سازد. جف وال عکاس دهه‌های ۱۹۸۰و ۱۹۹۰ می باشد که فارغ التحصیل تاریخ هنر می باشد.یکی از مطرح ترین عکاسان زمان حال می باشد. جف وال سال‌هاست که با دوربین قطع بزرگ عکاسی می‌کند  مجوعه عکس های  او بسیار بحث برانگیز وجالب است یکی از عکس های او به اسم باز کردن گره است که البته یکی از گران ترین عکس های جهان نیز به شمار می رود

این عکس در سال ۱۹۹۴ توسط جف وال گرفته شد و در سال ۲۰۰۶، با قیمت یک ملیون دلار فروخته شد.او یک عکاس صحنه پرداز  می باشد.(Staged photography)

او در آثارش با شناخت کاملی که از هنر و تاریخ دارد به نقد موضوعات حال  و معاصر می پردازد. ارزش کار او به علت جزییات خاص و زیاد کارش می باشد. او عکس هایش را با سایز های خیلی بزرگ و بر روی کاغذ شفاف و یا بر روی جعبه نور مثل لایت باکس های تبلیغاتی نمایش می دهد .نمایشگاه عکس های او یکی از جذاب ترین ها می باشد.یکی از روش های عکاسی صحنه پردازی شده باز نمایی امروزی و مدرن یک نقاشی قدیمی از یک هنرمند بزرگ مثل عکس “اتاق ویران شده”  ( 1978)، یا نقاشی استادانه ای با عنوان “مرگ ساردانا پالوس”  (1827) اثر اوژن دلاکروا  .و یا  به طور مثال یکی از جنجال برانگیز ترین اثار اوعکس  Picture for Women  که در دسته‌ای از تصاویر صحنه پردازی جای می‌گیرد. اما آن چیزی که این عکس و خیلی خاص کرده است  محل و نگاه عکاس .محل قرار گیری سوژه. آیا عکاس به زن نگاه می کند؟..آیا پشت عکاس آینه هست یا جلوی او ؟ به عنوان مثال، جهت نگاه وال در عکس، یکی از عواملی است که باعث آشفتگی مخاطب می‌گردد. اینکه دقیقاً وال به چه می‌نگرد و اینکه آینه باعث چه تغییری در فهم این جهت نگاه شده است.  مهمترین موضوع اینجا جایگاه نوین زن هست .زن اینجا  مدل است یا نه یک ناظراست که موقعیتی شبیه عکاس دارد. جهت نگاه زن نیز مانند جهت نگاه عکاس و شاید بیش از آن، باعث آشفتگی در مخاطب می‌گردد. نگاه خیره زن به روشی خاص مستقیماً از نگاه مخاطب عکس می‌گذرد. معلوم نیست .گویا زن به تصویر خود در آینه می نگرد.

اگر عکس بدون آینه و توسط عکاس دیگری  گرفته می‌شد،این حس را شاید نداشتیم تنها جف وال را در حال عکاسی نشان می‌داد اما این عکس، نمونه کلاسیکی از یک  نقاشی است به اسم “باری در فولیه برژه  ” که توسط ادوارد مانه در 1882 نقاشی شده است  که موضوع ان نگاه به جایگاه زن و کار اوست در این عکس جف وال نیز حتی جایگاه ناظر به چالش کشیده می‌شود. چه کسی ناظر است؟ جف وال؟ به کجا می‌نگرد؟ مدل؟ مدل به بیننده عکس می‌نگرد؟  و نقش دوربین در عکس چیست؟ ناظری دیگر؟

روش ارائه این اثر خیلی مهم بوده است . چاپ نیمه شفاف و با لایت باکس از پشت که عکس را روشن می کند ، می‌توانسته تاثیر عکس را چند برابر کند. چرا که با این روش، روشنایی‌های چراغ ها در عکس، نیز چند برابر میشود  و عکس بیشتر بر خود تاکید خواهد کرد.

‌