آدینه هشتم آبان ماه گالری شهریور میزبان آثار ناصر عصار هنرمند فقید است. در استیتمنت این نمایشگاه به قلم آیدین آغداشلو آمده است:
عصار نگاهش را از فرماليسم نقاشى مدرن دهه ى پنجاه پاريس به سمت شرق دور چرخاند.
كارى كه بسيارى از همدوره هايش هم دنبال كردند. در ايران ، هم زمان با او، سهراب سپهرى هم اين
نگاه را بر گزيد ؛ گيرم سپهرى محلى تر ماند ، اما آبشخور هر دو يكى بود: مكالمه ى ميان رنگ هاى
رقيق وغليظ ، تقليل يافتن رنگ آميزى به يكى دو رنگ ، تماشاى طبيعت سحر آميز ، و شگفت زده ى مهارت
ونرمى پر پيچ و تاب قلم موى استادان چينى ماندن. هيچكدامشان امابه تماشا وتحسين طبيعت اكتفا
نكردند : سپهرى به سيب ها وچهار گوش ها و دايره ها هم نگاه كرد ، عصار هم صد ها بار صورت
همسرش را با خطوط پيچاپيچ و شتابنده كار كرد، اما بهت تغزلى شده ى هردو همچنان در تداوم
دست افشاندن آن مشتاق دامن از كف داده ى گلستان سعدى بود. درختان انبوه عصاربر پس زمينه هاى
در پايين كمرنگ شونده ى خوشرنگ و ملايم مى نشينند و وقت هايى كه بهانه ى درختان راكنار مى گذارد ،
فقط چند خط نرم ورهارا – به شيوه ى خوشنويسى سهل نماى چينى – برسطح صفحه مى دواند.
عصار موفق ميشود بى هيچ ادايى دو جهان شرقى وغربى را در هم بياميزد و با روانى خارق العاده اى،
نگاه صوفيانه ى مشرقى اش را با ذات خالص وبرهنه شده ى نقاشى تجريدى غربى ادغام كند.
نقاشى هاى بسيار خوشرنگ وخوش ساخت عصار، در هر قطعى كه باشند ، پنجره هايى اند رو به
منظره هاى مه آلود وهم آلود آرام و مستقر ، اما نه ؛ پنجره هايى اند به سو وبه درون روحى پالايش يافته كه
ميتواند بر فراز و ماوراى خشم و حرص و اضطراب دورانى چقر و پيچيده بلغزد و جارى شود و پرواز كند.
همين قدر است واما بسيار بيش از اين قدر است. بسيار بيشتر.
این نمایشگاه تا ششم آذر ماه در محل گالری شهریور ادامه دارد.
