پناهگاهی برای هنرهای خیابانی
اگر در گذشته شهرداران برای گرافیتی عنوان وندالیسم یا خرابکاری را به کار می‌بردند، امروزه نه تنها نسبت به آن احساس منفی ندارند، بلکه گرافیتی را راهی برای ابراز هنر می‌دانند چراکه گرافیتی و در کل هنرهای خیابانی به مراتب بیشتر و بهتر از آثار داخل موزه یا گالری ها دیده می‌شوند، با مردم ارتباط برقرار می‌کنند. در چنین شرایطی کشورهای پیشرفته جهان در حال برگزاری برنامه‌هایی برای پشتیبانی از هنرمندان خیابانی هستند و ظاهرا آلمان پیشتاز این رقابت است.
این روزها برلین به راستی در حال تبدیل شدن به یکی از نیرومندترین پایگاه‌های هنرهای خیابانی است. در تازه‌ترین اقدام وزارت فرهنگ آلمان، قرار است نخستین موزه هنرهای خیابانی جهان در این شهر افتتاح شود. به همین منظور ساختمانی مربوط به زمان جنگ جهانی اول در حال آماده سازی است. تیم رِنِر وزیر فرهنگ آلمان این پروژه را دیوانه کننده دانسته امیدوار است که موزه در نیمه سال آینده میلادی گشایش یابد.
بنا به گفته معماران، این بنا تنها یک موزه جهت نمایش آثار نبوده و بیشتر درگاهی است که حتی محل اسکان و کار هنرمندان در طبقات بالای آن در نظر گرفته شده است. نام رسمی این موزه، موزه ملی هنرهای شهری بوده و نمای آن مزین به آثار گرافیتی (دیوارنگاری شهری) خواهد شد. هم‌چنین برنامه‌هایی برای نصب پنل‌های به منظور استفاده برای نمایشگاه‌ها در خارج از بنای موزه تعریف شده است. فضایی برای چیدمان و کتابخانه‌ای مجهز از دیگر بخش‌های این مجموعه خواهند بود.
گفته می‌شود که هزینه‌های این مجموعه رقمی بالغ بر نهصد هزار یورو باشند که از محل بنیاد لوتوی برلین تامین می‌گردد.
