مالک این اثر پرستاری است که در بخش غربی بالا در نیویورک زندگی می‌‌کند.
او پاییز امسال از پیدا شدن یک اثر نقاشی از جیکوب لارنس خبردار شد که تنها چند آپارتمان با او فاصله داشت.
این اثر یکی از پنج تابلوی گم شده از سری ۳۰ تابلوی مجموعه “مبارزه: از تاریخ مردم آمریکا” بود که در موزه‌ی هنر متروپولیتن برای بازدید عموم به نمایش گذاشته شد.
نام جیکوب لارنس برای او بسیار آشنا بود.
به همین منظور به تابلوی نقاشی که در اتاق ناهارخوری خود آویزان بود مراجعه کرد که تقریبا دو دهه آنجا بود و اضایش به سختی خوانا بود.این تابلو هدیههای از طرف مادر شوهرش بود که در پشت آن با چسب مقالهای از روزنامه نیویورک تایمز دربارهی جیکوب لارنس چسبانده شده بود.
پرستار با خواندن کشف اثر قبلی متوجه شده بود که جیکوب لارنس یکی از نقاشان پیشرو مدرنیست در قرن بیستم و یکی از معدود هنرمندان سیاهپوست زمان خود بود که اعتبار جهانی داشت.
پس از کمی تحقیق به این نتیجه رسید که این اثر باید یکی از شاهکارهای جیکوب لارنس باشد بنابراین برای موزه متروپولیتن پیامی فرستاد که هیچ پاسخی دریافت نکرد. بنابراین در یک ملاقات حضوری با مسئولین موزه موضوع را اطلاع داد و به این ترتیب توجه آنها را جلب کرد.
با بررسی کارشناسی از اثر برای تایید صحت و سقم نقاشی لارنس، تابلوی شماره ۲۸ به عنوان اثر وی شناخته شد.
این تابلو با رنگ‌های درخشان قرمز، طلایی و قهوه‌ای، دو زن را نشان می‌دهد که خود را در شال پیچیده‌اند در حالی که در کنار مردی با کلاهی لبه ایستاده‌اند، سرهایشان را خم کرده و دست‌های بزرگ‌شان در مرکز تابلو به تصویر کشیده شده‌اند.
این مجموعه بخشی از تحقیقات وسیع لارنس در مورد نقش مهاجران، سیاه پوستان و بومیان آمریکا در بنا کردن آمریکا بود.
مجموعه “مبارزه” که از سال ۱۹۵۴ تا ۱۹۵۶ آن را اجرا کرد، سبک کوبیسم را با ترکیباتی آشفته درهم می‌آمیزد.
تابلوی شماره ۲۸ کمی پوسته پوسته شده و رنگ آن جاهایی از بین رفته است که نیاز به مرمت دارد.
به نظر می‌رسد بخش از رنگ‌های قرمز و قهوه‌ای که در سال ۱۹۵۶ استفاده می‌کرده از کیفیت بدی برخوردار بوده‌اند.
مجموعه “مبارزه” تنها مجموعه از سری ۱۰ تایی آثار لارنس است که کاملا مرمت و حفاظت نشده است.
تابلوی شماره ۲۸ از ۵ مارس تا ۲۳ ماه می در موزه هنر سیاتل به نمایش گذاشته می‌شود.
