هنرهای تجسمی سینما تئاتر اخبار هنر موسیقی جشنواره ها رسانه تخصصی

سالوادور دالی Salvador Felipe Jacinto Dali هنوز زنده است!

سالوادور دالی توسط یکی از دوستان پدرش به نام «پپیتو پیکستوت» تشویق می‌شد، برادر او «رامون» نقاش امپرسیونیست بود که در پاریس زندگی می‌کرد و «پیکاسو» نیز او را می‌شناخت. اما به‌تدریج توجه سالوادور از امپرسیونیست به تحقیق در مورد رنگ‌ها کشیده شد.

سالوادور دالی یا Salvador Felipe Jacinto Dali در یازدهم ماه مه سال ۱۹۰۴ میلادی در شهر کوچکی به نام «فیگوئراس» در شمال اسپانیا متولد شد. نام مادر او «فلیپا دومنیک» و نام پدرش «سالوادور دالی ای کاسی» و دفترداری از طبقه‌ی متوسط بود. می‌گویند که پدر وی فردی مستبد بوده و حتی او را مسبب مرگ برادر بزرگ‌تر سالوادور که او نیز سالوادور نامیده می‌شد می‌دانند. برادر وی در سال ۱۹۰۱ و در سن دو سالگی درگذشت. بعد از مرگ او، مادر و پدرش لباس‌های این برادر بزرگ‌تر را به تن سالوادور کرده و اسباب‌بازی‌هایش را نیز به او داده و با وی چنان رفتار می‌کردند که گویا همان برادر بزرگ‌تر است و پس از مرگ زندگی مجدد یافته و به جهان بازگشته است.
سالوادور زمانی‌که هنوز دانش‌آموز بود تحت تأثیر بعضی نقاشی‌ها و تابلوهایی که می‌دید قرار گرفت که از آن میان می‌توان از نقاشی‌های Angelus de Millet نام برد. وی کپی این نقاشی‌ها را دیده بود. هم‌چنین هربار که از پنجره‌ی مدرسه به مناظر خارج نگاه می‌کرد، درخت‌های سرو را می‌دید که اغلب در آثارش دیده می‌شوند.
او توسط یکی از دوستان پدرش به نام «پپیتو پیکستوت» تشویق می‌شد، برادر او «رامون» نقاش امپرسیونیست بود که در پاریس زندگی می‌کرد و «پیکاسو» نیز او را می‌شناخت. اما به‌تدریج توجه سالوادور از امپرسیونیست به تحقیق در مورد رنگ‌ها کشیده شد.
وی تابستان سال ۱۹۱۸ و در سن چهارده سالگی اولین تابلوهایش را در نمایشگاه هنرمندان محلی، در تأتر شهر فیگوئراس به نمایش گذاشت و در سال ۱۹۲۲ به دانشکده‎های هنرهای زیبای «مادرید» راه یافت.
وی با «والت دیسنی» تهیه‎کننده و کارگردان شهیر آمریکایی در ساخت کارتن کوتاه و برنده‎ی جایزه‎ی اسکار «دستینو» که در سال ۲۰۰۳ و پس از مرگ وی منتشر شد، همکاری داشت.
او در سال ۱۹۲۵ ابتدا تحت تأثیر «فوتوریسم» و سپس «کوبیسم» قرار گرفت. اما در همین سال به علت نداشتن نظم و ترتیب به مدت یک سال از تحصیل محروم شد و در همین زمان بود که تحت تأثیر فوتوریست‎های ایتالیایی از جمله Eugene Carriere قرار گرفت و به کشیدن نقاشی‎های کوبیسم خود در اطاقش پرداخت. او به دنبال سبکی می‎گشت تا بهتر بتواند آن‎چه را که در اعماق روحش حس می‎کرد را نشان دهد.
در نوامبر سال ۱۹۲۵ اولین نمایشگاه شخصی سالوادور دالی در گالری «دالامو» – بارسلون – برگزار شد. وی در آوریل ۱۹۲۶ در پاریس موفق به ملاقات با پیکاسو شد. پیکاسو بسیار تحت تأثیر تابلوهای او قرار گرفته بود. در همین سال بود که درست یک هفته قبل از امتحانات پایان تحصیل، دانشکده را ترک کرد و در سال ۱۹۲۷ به سربازی رفت.
در سال ۱۹۳۱ برای بار دوم در شهر پاریس تابلوهایش را به نمایش گذاشت. ابتدای موفقیت او در سال ۱۹۳۲ در امریکا و بعد از نمایش تابلوهایش در «هارتفورد» و «نیویورک» بود. در دسامبر همین سال اولین کتاب خود را به نام «الاغ فاسد» منتشر کرد؛ وی در این کتاب به شرح پایه و اساس روش انتقادی مالی‌خولیایی خود پرداخت.
دالی در سال ۱۹۳۱ با «فروید» ملاقات کرده و تصاویری نیز از او نقاشی کرده است. او می‎گفت: “کله‌ی مدل من – یعنی فروید – مثل حلزون می‎ماند.” و به فروید می‎گوید: “فرق من و یک دیوانه در این است که من دیوانه نیستم.” بعدها سالوادور از پاریس به ایالات متحده رفته و به خلق اولین جواهراتش پرداخت که از میان آن‎ها می‎توان از «قلب شاهانه» نام برد. در سال ۱۹۷۲ به هولوگرام علاقه‎مند شد و در همین سال تمامی آثار خود و آن‌چه که از آثار سایر نقاشان داشت را به دولت اسپانیا هدیه کرد.
او در دسامبر سال ۱۹۳۲ اولین کتاب خود با نام «الاغ فاسد» را منتشر کرد و در آن به شرح پایه و اساس روش انتقادی مالی‌خولیایی خود پرداخته است.
او در سال ۱۹۷۴ بعد از ده سال تلاش موفق به ایجاد موزه‎ی خود به نام Teatro Museo Dali شد. وی در ۲۳ ژانویه‎ی سال ۱۹۸۹ در اثر سکته‎ی قلبی درگذشت و طبق درخواست خودش در نزدیکی «تئاتر موزه‎ی دالی» به خاک سپرده شد.
دالی نقاش فرا واقع‎گرای اسپانیایی، طراحی ماهر بود که بیش‎تر به‎خاطر خلق تصاویر گیرا و خیالی در آثار فرا واقع ‎گرایش به شهرت رسید. مهارت وی در نقاشی اغلب به تأثیر نقاشان رنسانسی نسبت داده می‎شود. معروف‎ترین اثر سالوادور دالی به نام «تداوم حافظه» در سال ۱۹۳۱ خلق شد. وی هم‌چنین در عکاسی و فیلم‎سازی نیز فعالیت داشت. وی با «والت دیسنی» تهیه‎کننده و کارگردان شهیر آمریکایی در ساخت کارتن کوتاه و برنده‎ی جایزه‎ی اسکار «دستینو» که در سال ۲۰۰۳ و پس از مرگ وی منتشر شد، همکاری داشت. دالی هم‌چنین با «آلفرد هیچکاک» در ساخت فیلم «طلسم شده» – ۱۹۴۵ – همکاری کرد.
وی همواره بر ریشه‎ی عرب خود تأکید داشت و ادعا می‎کرد که اجدادش به نسل «مور»ها که جنوب اسپانیا را به مدت تقریبا” هشت‌صد سال در اختیار داشتند، بازمی‎گردد. خانواده‎ی مادری سالوادور دالی ریشه‎ای یهودی در بارسلونا داشتند.
سالوادور دالی شدیدا” خیال‎پرداز بود و علاقه‎ی بسیاری به انجام کارهای عجیب برای جلب توجه دیگران داشت. این قبیل کارها اغلب برای کسانی که به هنر وی علاقه داشتند، خسته‎کننده بود و به همان اندازه برای منتقدین وی آزار دهنده به‎ شمار می‎رفت. این نوع رفتار غیر عادی او گه‌گاهی توجه افکار عمومی را بیش‎تر از آثار هنری وی جلب می‎کرد و در نتیجه همین رسوایی و بدنامی تعمدی منجر به شناخت گسترده‎ی عامه‎ی مردم و تقاضا برای خرید آثار وی توسط طیف گسترده‎ای از مردم شد.


منبع: آرتی

تحریریه هنرگردی

نوشته های مشابه

پاسخی بدهید