دگردیسی یک خرابه

خرابه ها به عنوان جایی برای تخیل

یکی از توانایی‌های معماری، جسمیت بخشیدن به آرزو و خیال هنرمند معمار است. این بار به سراغ پروژه‌ای رفته‌ایم که فرصت خیال پردازی را نه تنها به معمار، بلکه به شهروندان شهر پورتو داده است. در یکی از مناطق پورتوی پرتغال، پروژه ی متامورفوس (دگردیسی) تیم معماری FAHR 021.3 در میان انبوه بناهای متفاوت دیده می شود. این حجم بزرگ و توخالی، نگاه هر فردی را به خود جلب می‌کند و ذهنش را به پرسش وامی‌دارد و این دقیقا همان چیزی است که معمار می‌خواهد. تاثیر شبکه ی فلزی سبز رنگی که گشودگی کنار یکی از دروازه های شهر را پر کرده، غیر قابل انکار است. نتیجه‌ی این گفتگو با شهر، کمال مطلقی است که از کنار هم قرار گرفتن تمام عناصری که ناحیه اطراف ایستگاه متروی São Bento را شکل داده اند، حاصل می شود.

جایی که امروزه پوسیدگی، تخریب و گریز تنها عناصر موجود هستند، متامورفوس جای خود را پیدا کرده است. خرابه ها، به عنوان بخشی تاریخی از شهر، به محلی برای مداخله و تخیل تبدیل شده‌اند. متامورفوس چشم رهگذران را به بازی می گیرد و چشم اندازی جدید را در مکانی که در گذشته خالی بوده می‌آفریند.

6 تن فلز به طول 28 متر در بلندای 11 متر و رژفای 5 متر و تقریبا 200 نقطه ی تقاطع، شبکه ای را در بی‌نظمی شکل داده است. در ارتباط با فلسفه تیم طراحی می‌توان گفت: ژست های پلاستیکی که از فرمالیسم و قوانین ساختمانی رهایی یافته و در مرکز شهری مانند پورتو، مردم را تحریک و شگفت زده می کنند، جایی را برای خیال پردازی و توجه به خرابه‌ای که دیگر نیست، پدید آورده و حافظه‌ی تاریخی شهروندان پورتو را به چالش می‌گیرد.

برای دریافت اطلاعات بیش تر میتوانید به وبسایت گروهی معماری FAHR 021.3 مراجعه کنید.