هنرگردی مجله تخصصی هنری ایران

مجله مستقل و تخصصی هنرهای تجسمی و مفهموی

کارشناسان تاثیرات آتی آن را ارزیابی و پیش بینی می‌کنند.

یک رویاست یا کمپینی برای بازاریابی؟ سهم تبلیغات در آن چقدر است و درجه‌ی اهمیت آن چیست؟ در اینجا به روش‌هایی که متاورس به بخشی از این جریان تبدیل شده است می‌پردازیم.

متاورس چیست؟

در یک کلام، دنیایی مجازی.

صاحب آن کیست؟

شرکت متا واقعاً دوست دارد مالک آن باشد. در 28 اکتبر 2021، فیس بوک رسماً نام خود را به متا تغییر داد، به این امید که مترادف با فناوری و تجربیات دنیای مجازی شود. هر متاورس متعلق به شرکت یا افراد متفاوتی است. سیاری از متاورس ها، مانند دیسنترالند (Decentraland) و کریپتووکسلز (Cryptovoxels)، به کاربران امکان خرید و مالکیت بسته‌ها را می‌دهند. قطعات زمین‌های دیجیتالی شبیه SimCity هستند که می‌توانند ساختارهای دیجیتالی روی آن ایجاد کنند. به عنوان مثال، گالری کونیش (König) دارای یک بسته در دیسنترالند است و یونیت گالری Unit Gallery با پلتفرم institut.co خود در آریوم (Arium)، متاورس خاص خود را دارد. اشیاء موجود در متاورس شامل وسایل دیجیتالی، مانند NFT‌ها و لباس‌های دیجیتال برای آواتارهای شما، می‌توانند در اختیار هر کسی باشند.

چه کسی آن را ایجاد می‌کند؟

متاورس‌ها به سازندگان اجازه می‌دهند تا کالاهای دیجیتالی را در برنامه‌های سه بعدی مانند یونیتی Unity و مجیکاوکسل MagicaVoxel بسازند. مالکیت تایید شده‌ی ان‌اف‌تی NFT این کالاها در بلاک چین است و به متاورس وابسته نیست.

بازی آنلاین اتومبیل‌دزدی بزرگ، مثالی از یک متاورس اولیه است.

یادداشت کیوریتور

گرچن اندرو

این متن را پس از بازگشت از یک مهمانی در متاورس یا بهتر بگویم پس از بستن برگه مرورگر مهمانی مجازی می‌نویسم. یا احتمالاً “یکی” از چندین متاورس، زیرا تعداشان زیاد است. این مهمانی متاورس خاص در کریپتووکسلز برگزار شد که توسط اتریوم پشتیبانی می‌شود و توسط اسنوکش (Snowca$h) در بسته‌ی کریپتو وینر (Crypto Wiener) میزبانی می‌گردد. آواتار من نیز یک تاج گل پوشیدنی به تن داشت.

بگذارید با جزئیات بیشتری صحبت کینم.

متاورس: دنیایی مجازی که در آن کاربران/بازیکنان اغلب می‌توانند کالاهای دیجیتالی مانند NFT را بسازند و وارد کنند.

کریپتووکسلز: متاورسی محبوب در بین گالری‌ها و موزه‌های هنری از جمله موزه هنر مدرن سانفرانسیسکو و موزه هنر فرانسیسکو کرولینوم لینتز FC Francisco Carolinum Linz در اتریش محسوب می‌‌شود. بازیکنان می‌توانند زمین بخرند و فروشگاه‌ها و گالری‌های هنری بسازند. ابزارهای ویرایش، آواتارها و چت متنی نیز تعبیه شده است.

اتریوم: هم بیت کوین و هم اتریوم بر اساس فناوری بلاک چین ساخته شده‌اند، اما پایگاه‌های اطلاعاتی مختلفی دارند. از آنجایی که اتریوم بیشتر قابل برنامه‌ریزی است، برای ایجاد قرارداد هوشمندی که NFT‌ها و سایر برنامه‌های غیرمتمرکز را تامین می‌کند، استفاده می شود.

اسنوکش: نمایشگاه NFT به شکل تور است که به سرپرستی گئورگ باک و دانیل باومن در اکتبر 2022 در گالری هنر زوریخ افتتاح خواهد شد. با اشاره به رمان سایبرپانک متاخر با نام Snow Crash اثر نیل استفنسون، این نمایشگاه در یک فضای نمایشگاهی فیزیکی و همچنین در چند متاورس برگزار می‌شود.

بسته کریپتو وینر:  کریپتو وینر مجموعه‌ای رمزنگاری شده از وین است. کریپتو وینر پروژه‌های هنری مولد را ایجاد می‌کند که کاملاً “در زنجیره” هستند، به این معنی که کاملاً توسط فناوری بلاک چین پشتیبانی می‌شوند و برای بقا و اعتبار دائمی خود به دوام هیچ پلتفرم ثانویه‌ای وابسته نیستند. کریپتو وینر دارای یک بسته دیجیتالی در کریپتووکسلز هستند، جایی که می توانند رویدادها را بسازند، آپلود کنند و میزبانی کنند.

آواتار: نمایشی سه بعدی از خودتان که می‌توانید در متاورس حرکت کرده و برقصید.

لباس پوشیدنی: هنگامی که برای اولین بار وارد متاورس می‌رشوید، دقیقاً مانند دیگران خواهید بود. متاورس اغلب به شما امکان می‌دهد لباس دیجیتال بسازید و یا بخرید.

از نقطه نظر فناوری موجود، واقعاً تفاوت زیادی بین یک پلتفرم واقعیت مجازی قوی مانند Vortic (که امکان آواتارها، تعامل، کارهای دیجیتالی و رویدادهای بومی را فراهم می‌کند) و یک «متاورس» وجود ندارد.

آنچه که بهترین پلتفرم‌های واقعیت مجازی را از متاورس‌ها جدا می‌کند، دلبستگی واقعیت مجازی به اسکیوی مورفیسم است، یک اصطلاح طراحی که نشان می‌دهد کجا یک شی در نرم‌افزار از همتای واقعی خود تقلید می‌کند.

یک استثنای قابل توجه شهر هنر جدید (New Art City) است. با سامی ویلر، یکی از بنیانگذاران و مدیر گالری، در مورد رابطه شهر هنر جدید با مفهوم متاورس صحبت کردیم. ویلر می‌گوید:

آن‌طور که من درک می‌کنم، متاورس به کلیت جهان‌های مجازی اشاره دارد و سطحی از قابلیت همکاری را در نظر می‌گیرد که واقعاً آن را در عمل نمی‌بینم. از بسیاری جهات، متاورس مانند یک رویا یا یک کمپین بازاریابی برای رویایی است که هنوز به اینجا نرسیده است. من شهر هنر جدید را نقطه‌ای در فراجهان می‌نامم، دنیایی مجازی که به مردم اجازه می‌دهد جهان‌های مجازی بیشتری بسازند.

متاورس، در حال حاضر، بیشتر یک وعده است، اما وعده‌ای ضعیف. این سوال که چه کسی روایت آن را کنترل خواهد کرد، شامل فناوری بزرگ و جامعه رمزنگاری و همچنین هنر می شود. به همین دلیل است که من توماس وب هنرمند را دوست دارم. او فقط خودش را می سازد.

در متاورس، می توانید پرواز را انتخاب کنید

هنگام ورود به متاورس، آواتار شما باید دست مجازی چه کسی را بگیرد؟ می توانید موارد زیر را امتحان کنید:

آنیکا مایر (Anika Meier): یکی از مهم‌ترین متاورس‌ها.

توماس وب (Thomas Webb): هنرمندی که متاورس خودش را می‌سازد.

اسنوکش (Snowca$h): نمایشگاهی در مورد فراجهان که توسط یک موزه بزرگ اروپایی برگزار می شود.

در نهایت می‌شود گفت متاورس یک توهم گروهی توافقی است در دنیای واقعی و دیجیتالی که در آن شرکت‌کنندگان به طور یکپارچه با محیط‌ها، داده‌ها و سایر اشکال زندگی، جدا از فیزیک، موقعیت و زمان خطی، در تعامل هستند.

برگردان از آرت نیوزپیپر

دیدگاهتان را بنویسید