آنالی طاهریان (متولد ۱۳۷۰، بابل) از هنرمندان نسل نو است که به تازگی در نمایشگاه گروهی نقاشی “برداشت” در گالری علیها شرکت کرده بود. این هنرمند جوان کارشناسی نقاشی خود را از دانشکده هنر و معماری تهران مرکزی دریافت کرده و فارغ‌التحصیل رشته گرافیک از دانشگاه علم و فرهنگ در مقطع کارشناسی ارشد است. طاهریان تاکنون در سه نمایشگاه انفرادی و چندین نمایشگاه گروهی شرکت کرده و از نقاشان مستعد نسل جوان به شمار می‌آید. به همین بهانه گفت و گویی با او داشتیم که چکیده‌ی آن را در زیر می‌خوانید:
- برای خلق اثر هنری خود شرایط خاصی را فراهم می‌کنید؟ برای مثال برخی هنرمندان حتما مدیتیشن انجام می‌دهند و عده‌ای موسیقی را شرط لازم می‌دانند. برای شما چگونه است؟
پیش از شروع نقاشى در اکثر مواقع چندبار به موسیقى هاى مورد علاقه ام گوش میدم و اینقدر این کارو تکرار میکنم تا هوسى غیر قابل توصیف به نقاشى در خودم حس کنم و شروع به کار کنم.
- اصولا روند آفریش یک اثر هنری برای شما از ابتدا تا انتها چه مراحلی را پشت سر می‌گذارد؟
براى شروع همونطور که گفتم با موسیقى آغاز میشه و گاهى دیدن نقاشى هایى از هنرمندا که عاشقانه دوستشون دارم ,مثل آثارى از ونگوگ ,جیمز انسور, لوترک, هاکنى, دگا و …, اونهایى که حتى دیدن همیشگى کارهاشون ذره اى برام تکرارى نیست ,بلکه وجدآور و ذوق ناکه.
درحال کار کردن به چیز خاصى فک نمیکنم. فقط خودم رو در شرایط و احوالاتم قرار میدم و خودم رو رها میکنم. احساس میکنم کودکى ام که تازه شروع به نقاشى کرده و سعى میکنم یک سرى از وسواس هایى که قبلا داشتم رو کنار بذارم که بتونم چیزى رو که در نهایت روى کاغذ ثبت میکنم بیشتر ازعوامل داخلى و اعماق وجودم باشه و کمتر تحت تاثیر عوامل خارجى.
- تاثیر روحیات و عوامل محیطی مانند رخ دادن یک اتفاق خوشایند یا ناگوار تا چه حد می‌تواند روی آفرینش اثر هنریتان تاثیر بگذارد؟ برای مثال، نقاشی ای را که در حال تکمیلش هستید، امکان دارد با توجه به خلق و خوی امروزتان، تغییر دهید یا خود را ملزم به ثابت ماندن ایده اولیه می‌دانید؟
تاثیرات روحى قطعا موثرند, بیشتر اوقات در شرایطى شروع به کار میکنم که معمولا شرایط عادى نیست, البته نه همیشه چون شورى وصف ناپذىر منو به اون وامیداره. وقتى دارم نقاشى میکنم هر لحظه احساس میکنم چیزى در وجودم در حال رسیدن و شکوفا شدنه.
دوست دارم یک نقاشى رو در همون روز تکمیل کنم ,چون مطمئنا روز آتى احوالات متفاوتى از اون روز رو خواهم داشت. خودم رو ملزم به ثابت ماندن ایده نمیکنم,بیشتر ملزم به ثابت موندن در اون شرایط روحى خاص میدونم. چون دوست دارم حس اون لحظه رو ثابت و زنده نگه دارم، چون در کارم تاثیر شگرفى داره.
- چقدر برایتان مهم است که اثر شما همان گونه‌ای درک شود که شما می‌خواهید؟ در واقع تا چه اندازه خوانش اثر از جانب مخاطب را آزاد می‌دانید؟
گاهى اوقات دوست نقاشى هایم بیانیه اى نداشته باشد تا مخاطب با توجه به درک خودش با کار مواجه شود و اگر با سوالى روبرو شد بپرسد. به نظرم هرکس باید با برداشت خودش با کار مواجه شود حتى اگر اشتباه باشد. این راحتى و آزاد بودن را دوست دارم.
- در مدت زمانی که فعالیت حرفه‌ای داشته‌اید، تغییرات و روندی را که طی کرده‌اید متاثر از چه عواملی می‌دانید؟
خودم بیشتر از هرچیزى کارم تحت تاثیر قرار دادم. با تغییر در افکار و بینشم، با روند تغییر در کارم مواجه شدم. البته عوامل خارجى بخصوص انسان ها بسیار تاثیرگذار بودند و جز عوامل مهم و جدانشدنى در کارهایم هستند ولى نه به اندازه تاثیراتی که به واسطه تغییرات خودم منجر به تغییر در کارهاى هنرى ام بوده.
- چه چالش‌هایی را در آینده برای خود پیش‌بینی کرده و چه چشم‌اندازی را برای خود مجسم می‌کنید؟
همیشه و در همه ی زمینه ها برای هنرمندان در رسیدن به خواسته هایشان و یا ارائه ی کارهایشان چالش هایی وجود داشته و دارد .مهم نحوه ی مواجه شدن با آنهاست . سعی میکنم همیشه به دور از مسائل و اتفاقات چالش برانگیز باشم و کار خودم رو انجام میدم .
به نظرم” ماندن” در وادی هنر بیش از هرچیزی مهمه؛ دوست دارم تا جایی که میشه و میتونم ادامه بدم و لذت ببرم و هنرم رو جاودانه کنم.
- با آروزی موفقیت برای این هرمند جوان
