دکتر علیرضا سمیع آذر پژوهشگر تاریخ هنر و سرپرست سابق موزه هنرهای معاصر تهران، در واکنش به پیام ریاست محترم فرهنگستان هنر درباره پانصد تابلوی متعلق به شرکت پارس آریان وابسته به بانک پاسارگاد گفت:
وقتی در شبکههای مجازی خواندم ایشان این آثار با هویت روشن و مالکیت مستند را مالالله خواندهاند، واقعاً شگفت زده شدم بخصوص که ظاهراً فرهنگستان هنر خود را مسئول ضبط مالالله هم میداند. حیرتم از این بود که چگونه ریاست فرهنگستان هنر از امری که جامعه هنری از آن اطلاع دارد، اظهار بیاطلاعی میکند. گر چه اطمینان دارم با توجه به اسناد متقن و مدارک مبرهن، این موضوع از مجرای حقوقی و دستگاه قضا، دیر یا زود به نفع بانک مذکور به اتمام خواهد رسید و پیشبینی جامعه هنری محقق خواهد شد، اما نمیتوان از اثرات احتمالی این کتمان غریب به سادگی گذشت. در واقع آنچه به مخاطره افتاد رویکرد فرهنگی بنگاههای اقتصادی بزرگ است که پدیدهای جدید و بسیار امیدبخش است. همه میدانند که بانک پاسارگاد، پیشاپیش همه بانکهای خصوصی و دولتی، پیشگام عرصه مشارکت فرهنگی و اجتماعی است و بنا به شخصیت مدرن و تعهد اجتماعی که برای خود قائل است، گاه حتی در تکاپوی فرهنگی که سودی در آن متصور نیست حضوری پررنگ و مؤثر دارد. من شخصاً نه تنها در مراسم افتتاح موزه بانک پاسارگاد شرکت داشتم و از همین آثار مورد بحث دیدن کردم، بلکه بارها میهمانان خارجی را برای بازدید از این مجموعه نفیس به محل موزه بردم تا از این تنها نمایشگاه دائمی هنر معاصر ایران بازدید کنند. اکنون بیم آن میرود اگر بانکی با الگوبرداری از بانک پاسارگاد، که حقیقتاً الگوی جهانی یک بانک معتبر امروزین است، مایل به گردآوری مجموعهای نفیس و شایسته از هنر ایران باشد، با عبرت گرفتن از تجربه دلسردکننده این بانک، عطای هنر را به لقایش ببخشد. اگر اختلافات مالی پشت صحنه که کاملاً قابل تشخیص هم است، باعث چنین موضعگیری در عرصه رسانهای شده، چه پیامی به دیگر بانکها و مؤسسات بزرگ مالی منتقل خواهد شد؟ آن هم از سوی نهادی که به طور ذاتی انتظار میرود مأمن حامیان هنر باشد. آیا غیر از این است که آنها به جای حمایت از هنرمندان و کمک به اعتلای هنر ایران در عرصههای ملی و جهانی، بر کارکردهای صرف مالی و اقتصادی خود متمرکز خواهند شد؟ جامعه ایران، همیشه قدرشناس همه آنهایی است که برای بلند آوازهتر شدن هنر سرزمین مادری قدم برداشتهاند، زیرا میداند توسعه متوازن و پایدار از مسیر فرهنگ و هنر میگذرد؛ آموزهای جهانی که کشورهای توسعه یافته آن را آزمودهاند و ایران در حال توسعه این روزها بیشتر از همیشه به ضرورت آن واقف شده است.
منبع: روزنامه ایران