از زمانی که موتزارت از ۳ سالگی آغاز به نوشتن قطعات موسیقی کرد تاکنون موسیقی‌دانی نبوده که در اوان کودکی دست به این کار بزند.
اکنون یک دختر ۱۱ ساله‌ی بریتانیایی اجرای جدیدی از اپرای “سیندرلا” را آفریده است: آلما دویچر.
آلما دویچر، به “نابغه‌ی موسیقی قرن ۲۱ ” معروف شده است. این دختر ۱۱ ساله که نه تلفن همراه دارد و نه تلویزیون نگاه می‌کند، اوقات خود را به خلق اپرا و قطعات موسیقی می‌گذراند. او حتی یک سال زودتر از ولفگانگ آمادئوس موتزارت، آهنگساز اتریشی که در ۱۲ سالگی اولین اپرای کامل خود را نوشت، به تصنیف قطعاتی برای افسانه‌ی “سیندرلا” پرداخته و اجرای جدید آن را در ۲۳۷ صفحه با ۲۰ صحنه‌ی جدید به نمایش درآورده است.
آلما دویچر تمام روز را به تمرین با خوانندگان اپرا و راهنمایی آنان برای اجرای شخصیت سیندرلایی که خود آفریده، می‌گذراند. این شخصیت با سیندرلایی که جواکینو روسینی بر اساس افسانه‌ی “شارل پرو” در سال ۱۸۱۷ در “خانه‌ی اپرای رم” به اجرا در آورد، تفاوت دارد. در اثر روسینی که با اصل داستان “شارل پرو” نیز فاصله داشت، ناپدری سیندرلا – به جای نامادری او – این دختر بخت‌برگشته را به خدمتکاری در منزلشان وامی‌دارد. از آن گذشته، سیندرلا هنگام خداحافظی از شاهزاده در جشن، النگوی خود را – به جای کفش بلورین به‌جامانده – به شاهزاده می‌دهد تا با آن نشان او را بیابد. این تغییری است که برادران گریم در اصل افسانه داده‌اند.
در اپرای آلما دویچر شاهزاده‌ی خوش‌سیما، شاعر است و در جستجوی موسیقی‌دانی که یکی از اشعار او را به زبان ُنت ترجمه کند و ملودی‌ای بر آن بسازد. سیندرلا که آهنگساز است و از استعداد موسیقیایی بی‌نظیری برخوردار، به طور تصادفی و غیرمستقیم (با نام مستعار) شعر شاهزاده را به ترانه‌ای خوش‌آهنگ بدل می‌کند. در طول داستان تمام تلاش‌های شاهزاده برای یافتن “مصنف معجزه‌آفرین” بی‌نتیجه می‌ماند تا این که سیندرلا در جشن، تصنیف شاعر را می‌خواند و ناگهان ناپدید می‌شود….
دومین اجرای “سیندرلا” آلما دویچر در ۲۹ دسامبر در مرکز فرهنگی “کازینو باوم‌گارتن” وین، پایتخت اتریش، در برابر ۳۰۰ تماشاگر به روی صحنه رفت و تحسین و شگفتی همگان را برانگیخت.
