ساختمانِ مرکز مالی بین المللی دبی یا دیفک، شامل بخشی به نامه ” گیت ویلِج ” است. از قسمتی که ما وارد ساختمان شدیم تا به گیت (گات) برسیم کمی فاصله را میبایست پیاده طی میکردیم و هنگامی که نزدیک به این گات شدیم با یک مجسمهٔ “هیچ” پرویز تناولی روبه رو شدیم. قسمت “گات ویلیج” فضایی روباز است و تنها نگارخانهها در فضاهای سرپوشیده قرار دارند. بیشتر از ۱۰ گالریهنری در آنجا به طور ثابت وجود دارد که همه روزه بازدید کنندگان میتواند از آنها دیدن کنند. یکی از جالبترینِ این نگارخانهها، گالری فرجام بود که بیشتر کارهایش از آثار هنرمندان ایرانی بود.
گالری فرجام یکی از موفقترین گالریهای این مجموعه بود. کارهای شجاع آذری و شهرام کریمی بسیار زیبا و قابل ستایش بودند. بومهای نقشی شده توسط مداد و رنگ اکریلیک همراه با ویدئو پروجکشن جزو کارهای خلاق و زییای این مجموعه به شمار میرفت. نام اثر ابتکاری آنها ” Video painting ” بود. آزاری سازندهی فیلم و کریمی نقاش هنرمند با میکس کردن آثار خود کاری بسیار زیبا به وجود آورده بودند. این کار به گونهای خلاقانه انجام شده است که گویی نقاشیها زنده هستند و روح دارند. هنرمندِ دیگر این گالری، آناهیتا رمزی بود. آناهیتا رمزی با میکس کردن ویدئو و اینستاليشن، هویت ،فرهنگ و جنسیت را به چالش میکشید.
عکسها از سارا شاه محمدی