مارلین و اسپنسر هیز، میلیاردرهای تگزاسی نزدیک۶۰۰ اثر هنری از نیمه دوم قرن نوزدهم تا نیمه اول قرن بیستم را به موزه اوُرسِه در فرانسه اهدا کردند.
وزارت فرهنگ فرانسه ارزش کلکسیون اهدائی این زوج را بالغ بر ۳۸۰ میلیون دلار برآورد کرده است. فرانسوآ اولاند رئیس جمهوری فرانسه، هدیه این زوج آمریکایی را افتخاری برای فرانسه دانست و در مراسمی از آنها قدردانی کرد. آقای اولاند گفت:
شما معتبرترین هدیه را به فرانسه اهدا کردید. این نه تنها کلکسیون با ارزشی است بلکه فرصتی را فراهم می کند که در انتظارش بودیم. فرصت دسترسی به فرهنگ و هنر. هدید شما برای جمهوری فرانسه مایه افتخار است
مارلین و اسپنسر هیز، هشتاد ساله هستند و از ازدواجشان بیش از شصت سال گذشته است. آنها که از دهه سالهای ۱۹۷۰ میلادی شروع به جمع آوری کلکسیون اهدائی کرده بودند در مراسم اهدای آثارشان به موزه اورسه گفتند که از آغاز قصد اهدای آثار را به فرانسه و مردم فرانسه داشته اند اما آن هنگام انتظار نداشتند خودشان بتوانند برای شرکت در مراسم اهدای کلکسیون به فرانسه سفر کنند. اسپنسر هیز گفت:
در روزهایی که مارلین و من دوران بزرگ شدن را در شهرک گینزویل تگزاس پشت سر می گذاشتیم فرانسه بسیار دور تر از جائی بود که انتظارش را داشتیم. اما در ۱۹۷۱ موفق شدیم برای اولین بار از پاریس دیدار کنیم، و عشق و علاقه ما با این دیدار شروع شد
عشق و علاقه این زن و شوهر آمریکایی به فرانسه به قدری بود که آنها ساختمانی شبیه یکی از عمارت های زیبای قرن هجدهم پاریس را در نشویل آمریکا ساختند و آثار هنری را که از فرانسه تهیه کرده بودند در آنجا به نمایش گذاشتند. مارلین هیز آرزو کرد که کلکسیون اهدائی آنها به عنوان میراثی که او شوهرش از خود بجای گذاشته اند، بتواند در فرانسه هنرمندان، هنر شناسان و در مجموع فرهنگ دوستان سراسر جهان را به ارزش آثاری در کلکسیون آنها جلب کند که فضای فرهنگی دو نیمه قرن های نوزده و بیستم را به هم پیوند زده است.
کلکسیون خانواده هیز شامل آثاری از اودیلون ردون، ادگار دگا، آمادئو مودلیانیو و گوستاو کایبوت است. مارلین و اسپنسر هیز باور دارند که هنر متعلق به شخص خاصی نیست و همه مردم باید از آن بهره مند شوند.
در فرانسه، طبق قانون، موزه ها اجازه ندارند آثاری را که به آنها اهدا می شود به فروش بگذارند از همین رو این زن و شوهر آمریکایی تصمیم گرفتند مجموعه خود را به موزه ای در فرانسه ببخشند و نه در آمریکا که چنین قانونی وجود ندارد.