همه چیز درباره کلود مونه نقاش امپرسیونیست فرانسوی

خالق سبک امپرسیونیسم

کلود مونه که با نام اسکار-کلود مونه نیز شناخته می‌شود، موسس سبک نقاشی امپرسیونیست بوده و یکی از اصولی‌ترین و نقاش پرکار فلسفه‌ی جنبش بیان درک افراد از طبیعت به خصوص مناظر است. واژه‌ی امپرسیونیسم از عنوان یکی از آثارش با نام “Impression, Sunrise ” گرفته شده است.

کلود مونه در ۱۴ نوامبر ۱۸۴۰ در پاریس به دنیا آمد. او فرزند دوم خانواده و از نسل دوم پاریسی بود. در ۱۸۴۵ خانواده‌اش به نرماندی نقل مکان می‌کنند. آرزوی پدرش این بود که وارد کسب و کار خانوادگی که مواد غذایی بود، بشود اما کلود مونه می‌خواست هنرمند بشود. مادرش نیز خواننده بود.

در سال ۱۸۵۱ وارد مدرسه هنر لو هاور شد و به کاریکاتورهای ذغالیش مشهور بود. در این دوره از معلمان خود مانند ژاک فرانسوا اوشار و اوژن بودن تکنیکهای نقاشی و طراحی را آموخت. در سال ۱۸۵۷ و با مرگ مادرش برای ادامه زندگی به پاریس رفت تا با عمه خود زندگی کند.

در زمان کلود مونه کپی کردن از شاهکارهای قدیمی مرسوم بود در صورتی که مونه تمایل داشت به نقاشی از مناظر اطراف خود مشغول شود. در طول سالهایی که در پاریس زندگی می‌کرد با نقاشان زیادی آشنا شد که مانند ادوارد مانه، از  دوستان و هم سبکی او در امپرسیونیست شدند. در سال ۱۸۶۲ به تحصیل در دانشگاه روی آورد با این که نظر خوبی نسبت به آموزش‌های دانشگاهی نداشت و در این دوره با پیر-آگوست رنوار، فردریک بازیل و آلفرد سیسلی آشنا شد که نحوه‌ی برخورد مشترکی نسبت به هنر داشتند. آنها اثر نور در مناظر آزاد را با ضربات مقطع و سریع قلم نشان می‌دادند که بعدها به سبک امپرسیونیسم شناخته شد.

تابلوی نقاشی “زنی در لباس سبز” مربوط به سال ۱۸۶۶ باعث شناخته شدنش شد و از آثاری است که همسر آینده‌اش کامیل دونسیو، به عنوان مدل در آن حضور دارد. پس از ازدواجشان فرزند اولش ژان در سال ۱۸۶۸ به دنیا آمد و مونه به دلایل مالی برای خودکشی خود را به رودخانه سن انداخت که ناموفق ماند.

پس از شروع جنگ فرانسه و پروس در جولای ۱۸۷۰، مونه در انگلستان پناه گرفت و در مدت اقامتش در اندن آثار جان کانستبل و جوزف مالرد ویلیام ترنر را مطالعه نمود که آثار نقاشی مناظرشان الهام بخش مونه شدند. در ماه می سال ۱۸۷۱ لندن را به مقصد زاندم، هلند ترک کرد و ۲۵ اثر در آنجا خلق کرد. در اکتبر ۱۸۷۱ به فرانسه بازگشت و تا سال ۱۸۷۸ در روستایی نزدیک پاریس زندگی کرد و تعدادی از بهترین آثار نقاشی خود را در این مدت به روی بوم آورد.

در سال ۱۸۷۲ (یا ۱۸۷۳) مونه نقاشی “احساس، طلوع خورشید” را نقاشی کرد که منظره ‌ای از لوهاور را به تصویر کشیده است. این نقاشی در اولین نمایشگاه امپیسیونیست‌ها به سال ۱۸۷۴ نمایش داده شد و هم اکنون در موزه‌ی مارموتان-مونه پاریس در معرض دید است. منتقد هنری لویس لروی واژه‌ی امپرسیونیسم را از عنوان این تابلو و به قصد توهین برداشت نمود، اما امپرسیونیست‌ها این واژه را برای سبک خود مناسب دانستند.

در طی چند سال بعد به چندین شهر و روستا نقل مکان کرد تا در سال ۱۸۸۳ که در ژیورنی، نرماندی ماوا گزید. در این روستا، باغ بزرگی را درست کرد که تا آخر عمر بیشتر زمان خود را در آنجا صرف نقاشی نمود. اصطبلی وجود داشت که هم به عنوان استودیوی نقاشی و هم یک باغ کوچک عمل می‌کرد. با فروش آثارش در این مدت به لحاظ مالی در موقعیت بهتری قرار می‌گیرد تا جایی که ملک ژیورنی، ساختمانه‌های اطراف و باغ آن را نیز خریداری می‌کند. از شروع دهه‌ی ۸۰ و ۹۰ تا انتهای عمرش در ۱۹۲۶، مونه اقدام به کشیده مجموعه‌های نقاشی نمود که در آنها یک سوژه تحت نورپردازی متفاوت و آب و هوای مختلف به نصویر کشیده می‌شد. اولین مجموعه‌اش “خرمن‌ها” بودند که از زوایای متفاوت و در ساعتهای مختلف روز ترسیم شده‌اند. این مجموعه‌ی پانزده‌تایی در سال ۱۸۹۱ در گالری دوراند-روئل به نمایش گذاشته شدند. از مجموعه‌های دیگر او می‌توان به کلیسای جامع روئن، درختان صنوبر، ساختمان مجلس، صبح رودخانه سن، و نیلوفرهای آبی نام برد که مجموعه‌ی آخر در ملک ژیورنی نقاشی شده بود.

مونه عاشق کشیدن طبیعت کنترل شده بود مانند باغش در ژیورنی یا برکه و پل روی آن که در مجموعه‌هایش از املاک و باغ ژیورنی به چشم می‌خورد.

بین سالهای ۱۸۸۳ تا ۱۹۰۸ مونه به مدیترانه سفر کرد و به نقاشی از مناظر زمینی و دریایی و بناها پرداخت. مجموعه‌ی بسیار مهمی را نیز از ونیز گردآوری نمود. همچنین دو مجموعه از مناظر پارلمان و پل چارینگ کراس لندن تهیه کرد.

در حوالی سال ۱۹۱۱ بود که اولین علائم آب مروارید در وی پدید آمد. در جنگ جهانی اول مجموعه‌ای از درختان بید را به عنوان ادای احترام به سربازان فرانسوی رسم کرد.

به علت آب مروارید دو بار در سال ۱۹۲۳ تحت عمل جراحی قرار گرفت. و موضوع جالب توجه این است که نقاشی‌های دورانی که آب مروارید چشمانش را تحت تاثیر گذاشته بود داراری یک ته زمینه‌ی قرمزی هستند که خصوصیت این افراد است، و بدین ترتیب حتا برخی از مناظر نیلوفرهای آبی را دوباره نقاشی کرد که در آنها این بار بر رنگ آبی تاکید بیشتری شده است.

مونه به علت سرطان ریه در ۵ دسامبر ۱۹۲۶ در سن ۸۶ سالگی درگذشت و پیکرش در گورستان کلیسای ژیورنی دفن شد. املاک و باغ معروفش توسط وارثین او در سال ۱۹۶۶ به آکادمی هنرهای زیبای فرانسه واگذار گردید که از طریق موسسه کلود مونه خانه و باغ در سال ۱۹۸۰ برای بازدید عموم باز شد که یکی از جذابیت‌های توریستی منطقه می‌باشد.

سالها پس ازمرگش آثار او به مبالغ هنگفتی خریداری شدند. در سال ۲۰۰۴ درست صد سال پس از اجرای آن توسط مونه، تابلوی “پارلمان لندن، اثر نور در مه”، به قیمت ۱/۲۰ میلیون دلار آمریکا به فروش رفت.

در سالهای بعد دو تابلوی او به سرقت رفت که یکی از آنها هیچگاه پیدا نشد. پس از آن در حراج کریستیز ۶ می  ۲۰۰۸ نیویورک تابلوی “پل راه‌آهن آرژنتوی” مربوط به سال ۱۸۷۳ توسط یک خریدار ناشناس به قیمت ۵/۳۶ میلیون دلار آمریکا خریداری شد.

همچنین تابلوی “برکه‌ی نیلوفرهای آبی” در ۲۴ ژوئن ۲۰۰۸ به قیمت تقریبی ۷۲ میلیون دلار آمریکا به فروش رفت.