هنرهای تجسمی سینما تئاتر اخبار هنر موسیقی جشنواره ها رسانه تخصصی

گزارش از بخش اول کنفرانس تدکس دانشگاه هنر

سخنران اول تدکس جناب آقاى مهدى هاشمى

موضوع سخنرانى: هنر و گوهر

هنر فنى است قابل کسب و بر اساس تجربه و خلاقیت به دست مى آید ولى گوهر امرى ایست ذاتى و جوهر وجودیى انسان است. هر انسانى این دو ویژگى را دارا ست. و این استعداد، استاد و پشتکار هستند که یک هنرمند را مى سازد و هنر بدون در نظر گرفتن حکمت، عدالت و عفت معنا ندارد. در جریان این تدکس تالک چند شعر زیبا خوانده شد که حال و هوای سالن را تغییر مفصلی داد

در بسیارى موارد هنر در مقابل کلمه “عیب” قرار مى گیرد. همانگونه که نظامى در شعرى مى گوید

در همه چیزى هنر و عیبى هست

عیب مبین تا هنر آرى بدست

او اعتقاد راسخى دارد که هنر بدون در نظر گرفتن “درد” اجتماع و مردم معنایى ندارد. هنر باید واکنش به پیرامون اطراف باشد و در ادامه سخنرانى خود به دیگر اشعار نظامى اشاره داشت که مى گوید

غافل منشین نه وقت بازى ست

وقت هنر است و سرفرازى ایست

هنر را نمى توان هنر نامید اگر داراى اندیشه نباشد و هدفش به جز انتقال عاطفه چیز دیگرى باشد. و براى انتقال عاطفه ، زبان نیاز است . زبانى مشترک که مخاطب آن را درک کند. چگونه مى توان زبانى را بکار گرفت که قابل درک باشد و مخاطبان آن را بپذیرند بى آنکه در مقابلش گارد بگیرند. به عقیده وى بهتر است براى پیدا کردن هر راهى به طبیعت بنگریم و همانند طبیعت عدفنند و جهت دار حرکت کنیم.

او همانگونه که معتقد است هنر باید زبان خاص و قابل درک و پاسخ گو به مشکلات جامعه باشد ، بر این باور است که هنر همواره شامل تاریخ و جغرافیا است. و آنچه هنر ایرانى را متمایز مى کند و مخاطبان خارجى را تحت تاثیر مى گذارد ، اتصال آثار با فرهنگ و مرتبط به تاریخ و جغرافیا ایرانى است.

پس بنابراین مى توان گفت هنر و خرد ارتباط مستقیم با هم دارند و خرد به معنایى جان کمال یافته است. و این خرد است که انسان را از دیگر موجودات متمایز مى کند. انسان موجودى است که تولید امنیت مى کند.

مهدى هاشمى با اشعارى از سهراب سپهرى سخنرانى خود را به پایان رساند.

“من در این آبادى پى چیزى مى گشتم ، پى خوابى شاید،پى نورى، ریگى لبخندى “

سخنران دوم تدکس جناب آقاى بابک صفرنژاد

موضوع سخنرانى: هارمونیکا

سخنرانى دوم حال و هواى متفاوتى داشت. بابک صفرنژاد با نواخنن هارمونیکا سخنرانى خود را آغاز کرد. آهنگى که او توسط هارمونیکا نواخت بسیار متفاوت تر از آن چیزى بود که تا به حال شنیده بودیم و شامل موسیقى ایرانى هم مى شد که از این لحاظ حائز اهمیت بود.

او ابتدا از تاریخچه هارمونیکا سخن گفت. هارمونیکا سه هزار سال قبل از میلاد در چین اختراع شد و در قرن ١٧ میلادى در اروپا براى کوک کردن ارگ کلیسا بکار مى رفت. در سال ١٨۵٧ در آلمان مدل صنعتى این ساز موسیقى ساخته شد.

هارمونیکا تنها سازى ایست که با دمش و مکش کار مى کند. او مى گوید شخصى به نام لگین با نواختن نوع خاص هارمونیکا زندگى وى را تغییر داد. زیرا او قادر بود بسیارى از فواصل و نت ها را امانند پیانو با این ساز بنوازد.

بابک صفرنژاد سازهاى مختلفى مى نوازد از جمله پیانو ، ویلون ، گیتار کلاسیک ولى ساز اصلى وى قانون است که بصورت حرفه اى کار کرده است. بنابراین او تصمیم گرفت که تا دستگاهى را پیدا کند که در آن بتوان فواصل ایرانى وا با هارمونیکا بنوازد. او سه سال در چالش براى پیدا کردن روشى براى نواختن دستگاه ماهور بود.

هدف فرهاد صفرنژاد این ساز ایرانیزه شده را در تمامى دنیا در کنار هنرمندان مطرح موسیقى بنوازد.

 

قسمت دوم این گزارش به زودی از هنرگردی

وب سایت رسمی تدکس دانشگاه هنر تهران

آنا شاه محمدی

نوشته های مشابه

پاسخی بدهید