در پی تغییر هویت بصری موزه هنرهای معاصر تهران در روز های اخیر، هنرمندان بسیاری نسبت به این موضوع واکنش نشان دادند.
این واکنش ها گاه به صورت اعتراض مسالمت آمیز در فضای مجازی و رسانه های جمعی بود که چرایی این تغییر و عملکرد مسئولین مربوطه را مورد پرسش قرار می‌داد. گاه توسط برخی افراد با قصد و غرض بود و به صورت توهین آمیز بود که خود این امر دور از شان می باشد.
با این حال برخی از استادان و هنرمندان بزرگ واکنش هایی نسبت به این موضوع داشته اند که در ادامه می خوانیم:
پرویز تناولی در واکنش به این موضوع اعلام کرد:
طرح جدید اصلا خوب نیست و بهترین نشان برای موزه هنرهای معاصر تهران همان نشان پیشین اثر آقای جواد پویان می باشد.
ابراهیم حقیقی گرافیست مطرح ایرانی در این خصوص گفت:
نشان‌های ملی زنده هستند. آن‌ها در حافظه جمعی یک ملت زندگی میکنند. از یک زمانی آن‌ها دیگر متعلق به طراح یا سفارش دهنده نیستند و میراث فرهنگی هستند. نشان‌های ملی را تا وقتی که در حافظه جمعی زنده هستند، نمیشود از میان برداشت. جریان زنده فرهنگ مقاومت خواهد کرد و در زنده نگه داشتن میراث آشنای خود تلاش خواهد کرد.
دکتر مهدی حسینی نقاش پیشکسوت ایرانی و استاد دانشگاه تهران درباره تغییر هویت بصری موزه هنرهای معاصر تهران ضمن ابراز تاسف از چنین عملی اعلام کرد:
اثر جدید از نظر فرم و ارتباط با مخاطب توفیقی ندارد و اثر موفقی نمی باشد
حسینی خاطر نشان کرد:
نشان جدید با هویت موزه هنرهای معاصر تهران کاملا بیگانه است و همینطور پیوندی با فرهنگ ملی ایران و معماری موزه هنرهای معاصر تهران ندارد.
سهراب هادی منتقد هنری درباره اتفاقات اخیر اینگونه بیان داشت:
آیا کسی قادر هست تعریفی از استاندارد موزه هنرهای معاصر ایران بدهد!؟ و بعد بیان کند که آرم فعلی موزه هنرهای معاصر ایران منطبق با چنین استانداردی نیست! در آن صورت موضوع تعویض آرم می تواند مطرح شود، اما آنچه از موزه هنرهای معاصر ایران در سطح جهانی شناخته شده است آرم آقای جواد پویان مبین ، گویا ، و نشانه روشن از تمام مظهر اسمی فعالیت های فرهنگی و هنری موزه هنرهای معاصر در ایران و جهان است و اما آنچه مورد سوال جدی قرار می گیرد آن است که موزه هنرهای معاصر همواره سیر نزولی داشته است تا جایی که در چهار دهه گذشته و به شدت دچار سو مدیریت بوده است و تنزل در حدی واقع شده است که موزه هنرهای معاصر به یک گالری مبدل گشته است و این اسفناک و فاجعه بار است. علاج واقعه پیش از وقوع باید کرد نه‌اکنون، و حال با تعویض هویت بصری موزه هنرهای معاصر این عملکرد پاک شدنی نخواهد بود؛ بحث اول تعریف استاندارد های موزه هنرهای معاصر در جهان است ، به مانند سفارتخانه ها که پل های ارتباطی ممالک با هم هستند موزه های هنرهای معاصر در جهان نیز پل های ارتباط های فرهنگی و اندیشه ای و هنرمندان هر کشور در جهان هستند ، و این نقصان چگونه قابل رفع شدن است؟ آیا با تغییر آرم و هویت بصری موزه یا با تغییر خط مشی فعالیت های این گالری به موزه هنرهای معاصر ایران در جهان.!؟
استاد حسین محجوبی نقاش شهیر ایرانی درباره این تغییر ضمن ابراز تاسف سوال کرد، که چه نیازی به این تغییر بود وقتی آرم پیشین خود مبدل به هویت بصری برای موزه هنرهای معاصر تهران شده است؟
بیژن صیفوری گرافیست ایرانی در واکنش به این اتفاق در صفحه اینستاگرام خود اعلام کرد:
من متعجبم از این اتفاق شوک آور
پری‌یوش گنجی نقاش معاصر نیز گفت:
به قدری این کار نابخردانه بود که مانده ام چه بگویم.
کامران دیبا طراح و معمار موزه هنرهای معاصر تهران در اینستاگرام با قراردادن آرم موزه هنرهای معاصر تهران اثر جواد پویان نوشت:
مناسب و قدرتمند.
یزدان سعدی نیز در این خصوص اعلام کرد:
با هویت ما شوخی نکنید.
بسیاری دیگر از هنرمندان مطرح از جمله ایران درودی، علی اکبر صادقی، رضا بانگیز، رضا افسری، امیر جدیدی، مهرداد دفتری، ساسان نصیری، آوا مشکاتیان، علیرضا آدمبکان، آذرخش فراهانی، شروین شهامی پور و … با قرار دادن نشان پیشین موزه هنرهای معاصر تهران در صفحات شخصی خود در فضای مجازی اعتراض خود را به این تغییر اعلام داشتند.
