شاهکاری از یک دانشجوی معماری
بنای یادبود کهنه سربازان جنگ ویتنام هم مانند برج آزادی تهران (شهیاد) توسط یک دانشجوی جوان طراحی شد. در سال 1981 هنگامی که مایا یینگ لین (متولد 1960) دانشجوی رشته ی معماری در دانشگاه ییل بود، به عنوان تکلیف درسی، طرحی برای بنای یادبود کهنه سربازان جنگ ویتنام که قرار بود در واشینگتن احداث شود، ارائه داد. سرانجام طرح لین از میان 1424 طرح دیگری که برای این بنا عرضه گردیده بودند برگزیده شد. این طرح متشکل از دو دیوار از جنس سنگ خارای سیاه و صیقلی بود که هر یک با درازای 76 متر و با زاویه ای کاو به یکدیگر می‌رسیدند. بلندی دو دیوار در محل تلاقی آن ها به 3 متر رسیده اما بلندی دو انتهای دیگر آن‌ها کمتر است. این بنای یادبود در زمینی به مساحت 12000 متر مربع جای گرفته است. هم‌چنین نام 57692 نظامی آمریکایی که در بین سال‌های 1959 تا 1975 در جنگ ویتنام کشته شده اند، به ترتیب تاریخ درگذشتشان روی دو دیوار ثبت شده است. تاریخ مرگ نخستین و آخرین سربازانی که در این جنگ کشته شده اند نیز به ثبت رسیده است. لین برای ثبت نام کشته شدگان جنگ ویتنام، به جای ترتیب الفبایی، تربیت زمانی را برگزید؛ زیرا در نظر داشته است که تماشاگران این بنا را به چهارچوب زمانی آن جنگ بازگرداند.
این بنا در میان چمنزار شیب‌دار کانستیتوشِن گاردِنز (Constitution Gardens) در گردشگاه واقع میان بنای یادبود لینکلن و بنای تاریخی واشینگتن قرار دارد. این دو تخته سنگ خارای سیاه و شیب‌دار که گویی از زمین روییده‌اند، با محیط آرام و پر‌درخت پیرامون خود بسیار هماهنگ اند. این یگانه اثر مهم این هنرمند چینی تبار امریکایی، نشان دهنده‌ی حساسیت شگرف او به محیط و آگاهی‌اش از تاثیر و جذابه‌ی سبک مینیمالیستی است. دیدن این همه نام در یک جا بازدیدکنندگان را سخت متاثر می کند و افزون بر آن، افراد تصویر خود را نیز که در سنگ صیقلی بازتابیده میشود، می‌بینند. این اثر طرحی زیبا و سنجیده است و برای شهری که آکنده از بناهای یادبود نئوکلاسیک است، راه حلی مناسب به‌شمار می‌آید. بنای یادبود کهنه سربازان جنگ ویتنام در سال 1982 در روز کهنه سربازان به طور رسمی افتتاح شد و از آن زمان تا کنون به عنوان یکی از مهم‌ترین بناهای یادبود جنگ به شمار می‌رود.
می‌توانید موقعیت مکانی دقیق این بنا را در نقشه‌ی گوگل ببینید:
