غزاله عرفانی گرافیست و نقاش در تازه ترین ظهورش، مجموعه ای از نقاشی هایش را با عنوان «زمین بازی» در گالری شریف به نمایش گذاشت. او در این مجموعه بنابر آنچه خود اذان می کند، اتفاقات و احوال یک سال گذشته اش را به تصویر کشیده است، به طوری که وقتی از دور به آثارش نگاه می کنید، با او در این سفر همراه می شوید.
تابلوی تک رنگ گل آبی را می توان به عنوان تولد مجدد در نظر گرفت، بدین صورت که انگار نقطه شروع را به مخاطب نشان می دهد؛ و در نقاشی بعدی با به تصویر کشیده شدن پرنده ای از ایده ی سفر رونمایی می شود. پرنده ای که بخشی از آن به رنگ آبی و بخش دیگرش با رنگ صورتی کشیده شده است. رنگ صورتی، در ادامه ی مسیر رفته رفته تا جایی پیشروی می کند که به قرمز ی تابلوی تک رنگی بدل شده و بخش سفید اش (ترکیب صورتی از دو رنگ قرمز و سفید) را از دست می دهد. البته دیدن این رنگ در کنار رنگ غالب آبی در مجموعه ی نامبرده که به خوبی حس سرما را القا می کند، نقطه ی اوج داستان را بازگو کرده، تا اینکه دوباره تابلو ها آبی شده و اینبار همه چیز آرام می شود.
[مجموعه زمین بازی. غزاله عرفانی]
عرفانی در توضیحات خود درباره ی مجموعه ی حاضر، می گوید: «نقاشی زمین بازی من است… من بازیگر و حریف اصلی این عرصه ام؛ خود را شکست می دهم، به خودم می بازم و از خودم می آموزم». شاید به همین علت است که فضای خالی در آثارش به اندازی فضای مثبت آن هاست، یعنی هنرمند در میدان نبرد زندگی اش کاملا تنها بوده و نقش های مختلف را یک تنه اجرا می کند.
[مجموعه زمین بازی. غزاله عرفانی]
در نهایت داستان اینگونه پایان می یابد که هنرمند پس از مدتی سرانجام با خانه ی جدیدی که برای خود ساخته بود هم خداحافظی می کند و به نقطه اول باز می گردد. با توجه به سه تابلوی انتهای سفر، اولی خانه اش را نشان می دهد، تابلوی دوم برگشت به خانه و تابلوی سوم نیز خانه ای را نشان می دهد که در آن منتظر او (غزاله) هستند. خطوط و رنگ هایی که در این سه نقاشی دیده می شود با یکدیگر متفاوت است. دو تابلوی خانه با خطوط ظریف تر بوده و کنتراست کمتری دارند در حالی که هنرمند در تابلوی پرواز و برگشت از خطوط و رنگ های واضح تر بهره گرفته است؛ بنابراین می توان حس آرامش را از دو نقاشی اول و سوم و حس اضطراب و عدم اطمینان را از تابلوی دوم دریافت کرد.
[مجموعه زمین بازی. غزاله عرفانی]
شاید برای همه ی شما پیش آمده باشد که گاهی برای رهایی از شرایطی که طالب آن نیستید تصمیم به تغییر مسیر می گیرید، این یک احساس آرامش در شما به وجود می آورد اما زمانی که اقدام به عمل می کنید ترس درست نبودن تصمیمتان را در قسمتی از وجودتان حس می کنید؛ اما این احساس دقیقا زمانی که به موقعیت جدید می رسید از بین می رود. در انتهای مسیر غزاله هوا ابری است ولی خورشید دوباره می تابد و او سرانجام در نقطه (خانه) امن خود دوباره قرار می گیرد و بازی تمام می شود.
نویسنده: نازنین معظمی
