هنرگردی مجله تخصصی هنری ایران

مجله مستقل و تخصصی هنرهای تجسمی و مفهموی

 این جواهرات روشی برای نشان دادن هویت شخصی بودند.

باستان شناسانی که در غار بیزمون در جنوب غربی مراکش کار می‌کنند، هفته گذشته یافته‌های شگفت انگیزی را در مجله‌ی ساینس ادونسز Science Advances منتشر کردند: آنها چیزی را کشف کردند که گمان می‌رود قدیمی‌ترین جواهرات جهان باشد. این تیم 33 مهره صدفی پیدا کردند که قدمت آنها بین 142،000 تا 150،000 سال است.

این مهره‌ها بین سال‌های 2014 و 2018 پیدا شده‌اند، در مدت زمانی که این تیم تلاش می‌کرد تا از طریق تجزیه و تحلیل علمی، تاریخ این آثار را تأیید کند. این مطالعه که توسط المهدی صحاسه، دانشجوی کارشناسی ارشد در مؤسسه ملی علوم باستان‌شناسی و میراث در رباط هدایت شد، شامل انجام تاریخ‌گذاری اورانیوم و بررسی محل انباشته شدن مهره‌ها در لایه‌های رسوبی بود که به محققان سرنخ‌هایی را داد تا بفهمند در چه زمانی جواهرات ساخته شده بودند.

در نگاه اول مشخص نبود که مهره‌های پیدا شده در واقع در رده‌ی جواهرات محسوب می‌شدند یا نه، چرا که از صدف ساخته شده اند. اما محققان بر اساس مطالعه دقیق سوراخ‌های پوسته‌ها که با مداخله انسان ایجاد شده بودند، توانستند به این نتیجه برسند که آنها در واقع جواهر هستند. بسیاری از مهره‌های مشابه قبلاً در این منطقه یافت شده بود، اما قدمت هیچ کدام بیش از 130000 سال نبودند. ‌خط‌ها یا نشانه‌های مته‌ای تکراری و تقریباً میکروسکوپی در اطراف سوراخ‌ها یافت می‌شوند که نشان می‌دهد نیروی انسانی با استفاده از یک ابزار و از طریق ساییدگی و پارگی ناشی از آویزان شدن از یک نخ، آنها را ایجاد کرده است. روی برخی از مهره‌ها نیز آثاری از رنگ اکر وجود داشت، رنگدانه‌ای که معمولاً توسط انسان‌های باستانی برای تزئین خود استفاده می‌شد.

این سبک مهره با فرهنگ آتریایی عصر حجر میانه در شمال آفریقا مرتبط است. آتریان‌ها نوک پیکان سنگی را که احتمالاً به نیزه متصل می‌کردند، برای شکار می‌ساختند و از دیرباز اولین نمونه‌های فرهنگ مادی نمادین یا به عبارت دیگر جواهرات را خلق می‌کردند.

محققانی که در این حفاری شرکت داشتند، تقریبا مطمئن هستند که از این مهره‌ها به عنوان فرمی از ارتباط استفاده می‌شده، نه فقط برای آراستگی. استیون ال. کوهن در مصاحبه ای با مجله‌ی اورکا آلرت Eureka Alert گفت: ” احتمالاً این جواهرات روشی بودند که مردم هویت خود را با آنها بیان می‌کردند. این تنها بخش کوچکی از خصیصه‌ی انسانی است که نشان می‌دهد حتی صدها هزار سال پیش نیز وجود داشته است و انسان‌ها علاقه‌مند به برقراری ارتباط با گروه‌های بزرگ‌تر از دوستان و خانواده نزدیک خود بوده‌اند.”

دیدگاهتان را بنویسید