فری‌گیت همان دروازه‌ایست که برای گذر از آن باید دست به دامن کبوترِ سپیدی شویم تا ما را به دنیای گسترده‌ی عنکبوتی برساند .
نمایشگاه فری‌گیت اخیر محمد جعفر پاکروان و سمانه رهبرنیا در نگارخانه‌ی آن با نامِ آشنای فری‌گیت در حال پایان است. وجود مینیاتورهای ایرانی، صحنه‌های حماسی به همراه لوگوی اِل‌جی، بی‌بی‌سی یا ایران‌ایر همگی نشانه‌های هستند تا بتوان فری‌گیت را در حیطه‌ی پاپ‌آرت برسی کرد؛ اگرچه گاهی اغراق‌های صورت گرفته ما را به سوی هنر کیچ می‌کشاند. اما این کیچ شدگی، نقدی بر زندگی کیچِ ماست… ما که برای ساده‌ترین وب‌گردی‌هایمان مجبوریم با اغراق از فری‌گیت استفاده کنیم.
پاکروان از آن دست هنرمندانی است که تجربه‌اش از سنش فراتر می‌رود و این تجربه به خوبی در همکاری با رهبرنیا به بارنشسته است.
