میراث پایان ناپذیر پمپئی
تازه ترین کاوش ها در ویرانه های شهر باستانی پمپئی منجر به یافت یک دیوارنگاره یا فرسکوی ارزشمند از اسطوره‌ای یونانی شده است.
بر اساس اطلاعات به دست آمده، این دیوارنگاره مربوط به نارکیسوس یا نارسیس است که بنا بر اساطیر یونانی عاشق خودش بود. جالب است بدانیم که اصطلاح خودشیفتگی یا نارسیسیسم هم از نام این شخصیت اسطوره‌ای گرفته شده است.
به گفته باستان شناسان، این دیوارنگاره‌ی تازه در وضعیتی یافت شد که سقف اتاقی که نقاشی دیواری در آن پیدا شده، فرو ریخته بود اما باستان‌شناسان توانستند قطعات فرو ریخته را کنار هم قرار داده و آن را بازسازی کنند. مدیر این پروژه آلفونسینا روسو در همین رابطه افزوده:
سال گذشته هم در این خانه، دیوارنگاره دیگری پیدا شده بود و زیبایی آن طرح باعث شد تا مقام‌های مسئول به جست‌و‌جوی خود ادامه دهند.
او ابراز امیدواری کرده است که این خانه‌ی اشرافی که اتفاقا در مرکز شهر پمپئی هم واقع گشته، روزی به روی عموم باز شود.
گفتنی است شهر پمپئی در سال ۷۹ پس از میلاد مسیح گرفتار فوران آتشفشانی بزرگی شد و خانه‌ها و ساکنان آن زیر خاکستر و مواد مذاب کوه آتشفشانی وزوو دفن شدند. تا این‌که پس از ۱۵۰۰ سال، به صورت کاملاً اتفاقی در سال ۱۵۹۹ میلادی یافت شد و پس از ثبت در میراث جهانی یونسکو در سال ۱۹۹۷، امروزه با بیش از دو میلیون و پانصد هزار بازدیدکننده در سال یکی از جاذبه‌های مهم ایتالیا به‌شمار می‌آید.
نارسیس که بود؟
در اساطیر یونانی، نارکیسوس (نارسیس)، فرزند سفیسوس (خدای رودخانه) و لیریوپی (یک پری) بود. او به اندازه‌ای زیبا بود که عشق و علاقه هیچ کس توجه او را جلب نمی‌کرد و عاشقان دلخسته فراوانی داشت. یکی از این عاشقان، پری‌ای به نام اکو بود اما نارسیس عشق او را رد کرد که این باعث دلشکستگی اکو شد و او ادامه زندگی خود را در انزوا در طبیعت گذراند تا سرانجام به اکو (بازتاب صدا) بدل شد.
روایت شده که خدایان برای مجازات نارسیس او را به چشمه‌ای هدایت کردند که در آن بازتاب صورتش را می‌دید و او آنقدر شیفته خود شد و آنقدر به خود زل زد تا مرد. این چهره اساطیری در روم باستان بسیار محبوب و پرطرفدار بود.
