چیدمان “زندگی کوچک”
در خلاء ای که با صدای خیابان ها ریتم می گیرد، دیواری شخصیت خود را به نمایش می گذارد. این نما رهگذران را به طرح پرسشی در ارتباط با نقش آنها در چشم انداز معمارانه ی شهر دعوت می کند. دیوار وانمود می کند که بخشی از شهر است. ما چگونه فادر خواهیم بود واقعیت را از تخیل تشخیص دهیم؟ دلیل این همه تزیینات چیست؟ آیا قضاوت بر اساس سطوح نما شکل می گیرد؟ با این حال سرنخ های محسوسی وجود دارد. گذرگاه ها و مسیرهای میانِ گشودگی ها، از رابطه ی میان داخل و خارج سخن می گویند، از فضایی متفاوت و این آگاهی که درون هر سطحی، یک داستان و ماجرای پنهان وجود دارد. لبه های دیوار، فضایی از شهر است و گذرگاه ضخامت دیوارهای اطراف را نشان می دهد. آیا چنین ضخامتی لازم و ضروری است یا ما به بازی گرفته شده ایم؟ در داخل، چیدمان به محیط اطراف خود پوزخند می زند. فضایی خاص خود میان دو دیوار، قصیده ای غیرمعمول یا یک بازی، یک تئاتر… درون یک سالن تئاتر؟ نماها در حال حرف زدن و روایت داستان ها هستند. داستان های زندگی.
چیدمان “زندگی کوچک” Petite vie یک فضای هنری عمومی است که توسط گروه هنر مردمی EXMURO شکل یافته است. بدون تحمیل هیچ گونه موضوعی، ما برای کشف فضا و ایجاد یک وضعیت غیر معمول در محله ی Quartier Création دعوت شده ایم. هدفِ طراحی، ایجاد فرمی مناسب برای یک گذرگاه بود. بدون استفاده ی مستقیم از عناصر محیط اطراف، رفتارها به عنوان یک تفسیر از برخی فرم های معمول کبک با نوعی تفکیک پسامدرن برداشت می شوند.
تیم طراحی، گروهی خلاق متشکل از لوکا فورتن Luca Fortin ، پاسکال لابل Pascal Labelle و فرانسیس فوتن Francis Fontaine است که به صورت غیرسازمانی با دیدهای متفاوت از دنیاهای متفاوت از زمان اولین برخوردشان در مدرسه معماری دانشگاه لاوال École d’architecture de l’Université Laval با یکدیگر همکاری دارند. ترکیب پیشینه ی این سه نفر در هنر، معماری و مهندسی، تجربیات آنها و تحصیلاتشان در آمریکای شمالی و اروپا، هدفی است که بر معماری و طراحی تکیه دارد.
