مجله مستقل و تخصصی هنرهای تجسمی و مفهموی

گرافیتی چگونه شهرها را نجات می‌دهد؟

معمولا اولین چیزی که بعد شنیدن اسم گرافیتی به ذهنمان می‌رسد، عده‌ای جوانِ اسپری به دست است که در حال نقاشی کشیدن به صورت غیرقانونی روی دیوارها هستند. اما این تصور چقدر به واقعیت نزدیک است؟

کلیشه‌هایی مانند خرابکاری چند جوان بزهکار روی دیوارهای شهر نیویورک این روزها دارد جای خود را به دیوارنگاری هنرمندان بین‌المللی برای زیباسازی شهرهای جهان می‌دهد. البته بدیهی است که این تغییر دیدگاه را باید مدیون هنرمندان خیابانی باشیم که آنقدر دیوارها را رنگ کردند تا بالاخره شهروندان و شهرداری را متوجه ارزش گرافیتی یا دیوارنگاری ساختند. امروز می‌خواهیم در پرونده‌ای نقش دیوارنگاری را در نجات یک شهر کوچک در استرالیا بررسی کنیم:

تصویر ۳۰ متری یک دختر دانش‌آموز که بر بدنه یک ساختمان کشیده شده، تازه‌ترین امید اهالی یک شهر کوچک استرالیایی برای احیای اقتصاد این شهر است.

 

کوناپلین یک شهر کوچک کشاورزی در جنوب استرالیا است، که در امتداد بزرگراه بین شهرهای آدلاید و ملبورن واقع شده. به گفته اهالی این شهر که جمعیت آن فقط ۲۰۰ نفر است، احتمالا بیشتر راننده‌ها بدون آنکه حتی نام شهر را بداند، در طول سفرهای خود از کوناپلین رد می‌شوند. اما اهالی کوناپلین می‌خواهند با کمک دیوارنگاری شهر کوچکشان راننده‌ها را تشویق کند به جای اینکه فقط از شهر عبور کنند، در آن توقف هم کنند. شهرواندهای کوناپلین از گوئیدو فان هلتن، یک هنرمند خیابانی، خواسته‌اند تا با خلق پنج نقاشی دیواری شهرشان را از معبر به مقصد تبدیل کنند.

تصویر کانل، یک فعال اجتماعی ناشنوا، و سارا، فعال آمریکایی-فلسطینی روی یک ساختمان صنعتی در جکسونویل، فلوریدا، آمریکا

گوئیدو فان هلتن یک هنرمند دیوارنگار است که در پی خلق چند اثر خیابانی در اروپا و آمریکا به شهرت رسیده. او معمولا از فضاها و مکان‌هایی که در آن‌ها کار می‌کند الهام می‌گیرد، و می‌گوید سعی می‌کند تا بدون پیش‌ذهنیت درباره اثر بعدی خود، به محل مورد نظر برود، و از طریق هم‌زیستی با اهالی و محیط، سوژه‌اش را پیدا کند.

دیدگاهتان را بنویسید