این بار تیم هنرگردی به سراغ جوانی عکاس ازاستان کرمان رفته است. سعید زلفی متولد ۸ بهمن ۱۳۶۸ از سیرجان است. او لیسانس خود را در رشته مهندسی تکنولوژی الکترونیک گرفته است. در حال حاضر سعید زلفی عضو افتخاری انجمن عکاسان حرفه ای ایران و عضو انجمن سینمای جوان ایران است. همچنین وی از برگزیدگان دو سالانه عکس ایران (بخش عکاسی خلاقانه)، دبیر اولین دوره جشنواره استانی عکس امید (اردیبهشت ۹۲)، دبیر دومین جشنواره ملی عکس امید (اردیبهشت ۹۳) و مسئول کمیته فرهنگی موسسه بین المللی زنجیره امید کرمان است.
گفت و گوی آنا شاه محمدی با سعید زلفی
از چه زمانی به عکاسی علاقه مند شدید؟
از سال ۸۷ دوره کارگردانی انجمن سینمای جوان را شروع کردم و در کنار آن چند واحد عکاسی را گذراندم ولی به طور کلی علاقه ام به سینما باعث ارتباط باعکاسی شد.
نام مجموعه های که کار کردید را بگویید و کمی در مورد شان توضیح دهید ؟
من جمعاً نه مجموعه تاکنون کار کرده ام که سه تای آن پروژه عکاسی با موبایل بوده و به نظرم نام بردن از هر نه مجموعه بدون دیدنشان زیاد جالب نیست . ولی در کل فضای مجموعه هایی که تاکنون کار کرده ام فضای مفهومی (کانسپت ) است که از قبل کارگردانی شده اند.
به طور کلی نظر شما در مورد کانسپت چیست ؟
سوزان سونتاک می گوید:
عکس ها بیش از آنکه تفسیرهایی از جهان باشند قطعات کوچکی از واقعیت اند که هر کس می تواند آن ها را بسازد و یا به دست آورد
برای من عکاسی اون واقعیتی است که قرار است به تصویر کشیده شود و ایـن واقعیت صـرفـاً یک عکس مستـند نمی بـاشـد بلکه می تواند احساسات درونی عکاس و یا تصاویر ذهنی اغراق آمیز باشد که عکاس باید آن را به بیرون خود انتقال بدهد و این نوع انتقال استایلی است که عکاس در قالب آن کارهایش را تعریف می کند و در نهایت آن را ارائه می دهد و در نتیجه مخاطب می تواند با آن ارتباط برقرار کند.
آیا اینکه امروزه هر کسی می تواند با گوشی خود عکس بگیرد و به هنر عکاسی کمک می کند ؟
در این مورد بله – عکاسی با موبایل به واسطه در دسترس بودنش و فاصله ای که از عکاسی لوکس دارد، شاید برای عموم قابل لمس تر باشد ولی مسئله مهم در مورد عکاسی با موبایل تسریع در فرآیند عکاسی است. در لحـظه ای که شما یـک تصـویـر را حس می کنید بـلافـاصله آن را ثبـت کرده فـوراً ویـرایش می کنید و در نـهـایت آن را می توانی انتشار دهی و منتظر بازخورد آن از مخاطب باشید و همچنین عکاسی با موبایل باعث ارتقاء سواد بصری در مردم شده و این نیز می تواند تمرینی برای خوب دیدن باشد. امروزه عکاسی با موبایل به عنوان یک ژانر مجزا در عکاسی است و قرار نیست هیچ گاه جای DSIR را بگیرد. نقطه مشترک و امیدوار کننده در مورد هر دو نوع حضور شخصی که پشت این دستگاه ها کار ثبت را برعهده دارد و ذهنیت عکاس در پشت این دستگاه هاست که به اثر معنا می دهد.
می دانم که کلاس های عکاسی متعددی برگزار کردی در مورد روش تدریس و کار با هنرجویان برایمان بگویید :
کلاس های عکاسی من به صورت فصلی برگزار می شوند. در کنار پیگیری مسائل تکنیکی عکاسی و شناخت ابزار سعی می کنم برای هر هنرجو موقعیتی را تعریف کنم که بتواند در قالب آن اول تمرین کند و بعد خودش را بروز دهد، این موقعیت در واقع ژانری می باشد که من به کمک علاقه ای که خود هنرجو دارد روی آن تمرکزمی شود.
البته مهم ترین مورد در این قسمت پشتکار هنرجو می باشد که تا الان فکر می کنم این اتفاق در خیلی از هنرجوهایم افتاده است. در برخی از جاها سعی میکنم کانال های ارتباطی بین عکاسی و باقی هنرها پیدا کنم و آن را با هنرجو در میان بگذارم و این برای یک عکاس تازه کار می تواند بسیار مهم باشد.
نام یک نویسنده یک نقاش و یا یک شاعر موردعلاقه خود را نام ببرید
داستا یوفسکی – روتکو – مایکو فسکی زندگی و کارهای این سه آدم برای من تاًثیر گذار بوده اند ولی سینما همیشه به عنوان تاًثیر گذارترین هنر در کارهای من بوده است و بخصوص لوچینو ویسکونتی که تاًثیر سینمایش را در خیلی از کارهام احساس می کنم.
از عکاسانی که برایتان الهام بخش هستند و یا کارشان را می پسندید نام ببرید ؟
عکاسان زیادی را می توانم نام ببرم که هر بار با دیدن کارهایشان تاًثیر گرفته ام و کارهایشان را دنبال می کنم ولی بیشترین فرمی که از یک عکاس دیدم کارتیه برسون بوده ، درست است ژانری که دنبال می کنم با کارهای او متفاوت است ولی همیشه به عنوان یک عکاس تاًثیر گذار و هویت بخش به کارهاش نگاه کرده ام.
بهترین و تاًثیر گذارترین خاطره ای که در زمان عکاسی داشتین را برایمان بگویید :
یک لیست خاطرات عکاسی دارم که باهاش وقت های خالی و استراحت کلاسهایم را پر می کنم ولی به نظرم این جالب ترین خاطره ام باشد:
حضور در ارتفاعات ۸۰۰۰ متری در استان مازندران برای عکاسی بود که وضعیت هوا منجر به ۳ روز اقامت پیش بینی نشده در یک کلبه با حداقل آذوقه بود و بلاخره بارش برف متوقف شد و در آن لحظه فرصت مواجعه با یک روستای خالی از سکنه را پیدا کردم , این رویارویی بسیار برایم لذت بخش بود و آنجا بود که ایده مجموعه Silence is talking در ذهنم شکل گرفت و در حال حاضر این مجموعه هم چنان ادامه دارد.
