حدود 100 قطعه مجسمه رسی از آثار خاویر مارین، هنرمند میچوآکان در 14 اکتبر 2015 در کاخ ایتوربیده مکزیکوسیتی برای عموم به نمایش گذاشته شد.
خاویر مارین هنرمند و مجسمه ساز مکزیکی که در سالهای اخیر تحقیقات فنی و هنری گسترده ای بر روی مواد داشته، ماده را ایده ای برای شروع آثار تجسمی اش میداند، تفکری که عنوان نمایشگاه را نیز به خود اختصاص داده است.
موضوع مشترک در کارهای او متریالیتی به عنوان یک مفهوم است که به پنج فرم تبدیل می شود: تصادف و ساختارشکنی در فرمها، کار جمعی، مداخله به عنوان ژست آزادی، مداخله برای تغییر و تداخل.
در این نمایشگاه که بیشتر از مجسمه های فیگوراتیو تشکیل شده، باید گرد انسانی که در مرکز توجه قرار دارد چرخید؛ جسم و بدن به عنوان کالبدی که زندگی در آن جریان دارد ایستاده و بر روی پوست و گوشت آن زخم ها و جراحاتی وجود دارد که نشان شکنندگی نیست بلکه مفاهیمی همچون رویارویی مستمر اضداد آشکار، ساختارشکنی و بازسازی و دوباره سازی را نشان می دهد.
انتخاب مواد برای مارین همانند روند اجرا – که اثرات کار را به طور آشکار باقی می گذارد- عنصر قابل توجه از روشی است که اوهنرش را توسط آن مفهوم سازی می کند. استفاده از گل رس و رنگ های زرد و قرمز و سیاه نیز کمک بسزایی بر درک مفهوم می کند.
در این نمایشگاه آثاری از سال 1984 وجود دارد و برخی دیگر نیز به طور خاص برای این نمایشگاه ساخته شده اند که هدف، ارائهی کارهای وی از نقطه نظرهای مختلف می باشد. فیگورهای انسانی کوچک و بزرگ که از تاریخ سخن میگویند و اشاره به فرهنگ های پیشاکلمب دارند، پرسش های زیادی را برای بیننده مطرح می کنند. بیش از هرچیز مجسمه ای با عنوان “بازتاب” که شخصی سوار بر اسب و نیمی از بازتاب آن را نشان می دهد، در حیاط مرکزی کاخ جلب توجه می کند که ارتفاعی بیش از شش متر دارد.
نمایشگاه بعدی مارین در ژانویه خواهد بود که نتیجهی تحقیقات وی بر روی مواد و ترکیب آنها میباشد.