روایتی از آثار نقاشی ایمان صبح روان در گالری آریانا و گفتگو با هنرمند

بیست وهفتم مهرماه تا هشتم آبان ۱۳۹۷-.ساعت ۱۶ الی ۲۱

گالری شنبه ها تعطیل است .

تهران .الهیه .خیابان فیاضی .فرشته .پلاک ۹

جلسه نقد و بررسی : جمعه چهارم آبان . ساعت ۱۸ . سالن اصلی گالری آریانا.

فاروق مظلومی .منتقد هنری در مطبوعات

بیوگرافی هنرمند :

ایمان صبح روان از دوران کودکی فعالیت های هنری و همینطور مجسمه سازی رو شروع کرد.

از همان روزها علاقه بسیار شدید به ساخت اجسام بی رنگ و  ترنسپرنت داشت او شدیدا به سمت نحوه ساخت این اجسام کشیده شد . تحقیقات گسترده ای را در این زمینه و بر روی مواد مختلف آغاز کرد، همین امر موجب شد تا وی از هنر دور شود.

ایمان در سال ۲۰۱۲ مقام اول مسابقات خوارزمی را برای ساخت یک ماده پلی مری جدید دریافت کرد و مستقیما وارد دانشگاه شد و در رشته طراحی صنعتی  ادامه تحصیل داد در همین اثناء و پس از پایان تحصیل روی هنر به شدت متمرکز شد.

هم اکنون ایمان تحقیقات گسترده ای در زمینه شیمی نانو و بایو پلیمر و… در حال انجام دارد و معمولا با مواد تولیدی خود به ساخت مجسمه ها یا تابلو میپردازد.

استیتمنت نمایشگاه :

جهان ،.. کائنات،.. تمام عالم در تکاپو و حرکتی بی پایان همه  در هم رسوخ می کنند و به هم می پیوندند، انسان در این میان ایستاده و خود  در دنیا مینگرد، طورى که قطعات پازلی را خواهیم یافت که هرکدام ممکن است از کهکشانی دور و یا ستاره ای نورانی و مه و گازهای میان ستاره ای باشد که در معبد و میعادگاه خود بر روی زمین با هم دیدار کرده اند.

آبی بی کران تلاشی برای نمایش و گردآوری این تکه تکه ها مى باشد، تلاشی برای نمایش آنکه ما نه فقط یک وجود که تکه تکه های این کائنات بیکرانیم که در تن ما زنجیر شده اند و هر کدام از ما را تبدیل به کهکشانی کرده اند، این تکه ها که در بند بند وجودمان به مانند مایعات میان بافتی و ساختار وجودمان حضور دارند بسیار کهنسالتر  از آگاهی ما با خود اسرار تمدنهایی فراتر از این سیارات یا حتی ابعاد سه گانه را حمل می کنند پاره پاره های تن مان حاوی آگاهی و هوشی است که سراسر عالم را میموده و مانند زنجیری نامرئی همه مان را به گونه ای به هم متصل می کند.

و این است …… پهناى آبى بیکران که هستى را در بر مى گیرد.

روایت : کرانه های آبی بی کران در آثار ایمان صبح روان

قطعا تمام آثار نقاشی اثر حجمی هم محسوب میشوند اما لایه های رنگی نانو و بایو پلیمر که ایمان صبح روان خودش ساخته ،آثار متفاوتی شاید در مدیوم ” حجم نقاشی ” به وجود آورده است . تکنیک و متریال منحصربفرد این آثار حتی به خود هنرمند اجازه تکرار این کارها را نمی دهد و غلبه فرم بر مضمون در این ” حجم نقاشی ها ” روایتی دیگرگونه از نقاشی کنشی است. سطح دوبعدی تابلوها ،حجمی از لایه های مختلف را در دل خود پنهان کرده و نبودن بافت ملموس در تابلوها ،این آثار را شبیه بقیه کارهای نقاشی کرده است و این شاید همان تواضع ناضرور و  پنهان این هنرمند است که از مواد خودساخته اش برای مخاطب پرده برداری نمی کند و نمی گوید که چه خلاقیت و نو آوری برای ساخت این ماده کاملا جدید به کار رفته است. ورود به جهان درون این تابلوها کمی سخت است و هنرمند باید دروازه ای غیر از توضیحات حضوریش به دنیای اسرارآمیز تابلوهایش درست میکرد .جریانهای سیال و گاهی ایستایی که در اغلب آثار محسوس است توانایی هنرمند را در استفاده از مواد خودساخته اش نشان میدهد.جامعه صنفی نقاشی باید برای ثبت و تولید این ماده جدید هنری اقدامی عاجل کند شاید این نمایشگاه تنها جایی است که توافقی زیبا بین علم و هنر صورت گرفته است.

گفتگو با ایمان صبح روان- آرتیست نمایشگاه نقاشی آبی روان

از خانم سلما آذرانی گالری گردان در گالری آریانا دعوت کردیم به عنوان یک مخاطب حساس در این گفتگو مشارکت کند.

گزارشگر : آقای صبح روان شما کارهایتان را در قالب کدام مدیوم هنری تعریف می کنید.؟
آرتیست : اینها نقاشی است در عین حال شکل خاصی از نقاشی هستند یک نوع پلیمر ساخت خودم . در این کارها هر رنگ با بایندر و پیگمنت خاص جلوه دارد.رنگ با اکتیویتور ترکیب شده و در دمای محیط سفت شده است.برای عمق نمایی در کارهایم به رنگهای ترانسپرانت و حتی لایه های ترانسپرانت نیاز داشتم.

گزارشگر : کارهای شما به فرم نزدیک هستند یا کانسپت ؟
آرتیست : هر دو .فرمها ،محتوای خاصی را انتقال میدهند.
گالری گردان :  دقیقا نمیتوان فرم گفت ولی المان اتفاق هم وجود دارد
آرتیست : در یک سری کارها ۱۲ لایه روی هم انجام می شد و شاید این باعث شود که اتفاقی به نظر بیاید . ولی اصلا اینطور نیست.
گالری گردان : منظور من از کنترل خارج شدن کار بود.
آرتیست : نه .همه این کارها کنترل شده هستند.
گزارشگر : البته قدرتی که در تصادف و اتفاق وجود دارد به دلیل خلوص و غیر عامدانه بودنش بسیار انتزاعی است.ولی همین آماده کردن کار برای وقوع تصادف کار هر هنرمندی نیست.اینکه شما این کارها را با محتوای آرامش میدانید دلیلش این است که آب و آبی را سمبل آرامش میدانیم ولی این آیا این حالت سمبلیک برای کسی که خانه اش را سیل برده هم وجود دارد.
گالری گردان : اتفاقا من اصلا از کارهای آقای صبح روان آرامش را برداشت نکردم بلکه بیشتر ذهنم به سمت هایپر تروما و باران اسیدی رفت.

گزارشگر : بعضی از کارهای شما آنقدر قوی هستند که مخاطب موقع دیدن اثر، عنوان تابلو را  فراموش می کند .پس چه اصراری برای نامگذاری تابلوها دارید.؟
آرتیست : عنوان مثل نگاه کردن به یک منظره است و هر کسی بعد از نگاه ممکن است عبارت متفاوتی در مورد ان منظره بنویسد.عنوان کار برداشت شخص من از کارم هست ولی مخاطب میتواند کار را بدون عنوان یا با عنوان دیگر در نظر بگیرد.عنوان هم همین فرآیند را دارد.

گزارشگر : کارهای شا سطح براق دارند به مات کردن انها فکر نکردید.؟ چون دعوتی که در کار مات هست در کار براق وجود ندارد. کار مات اجازه ورود به عرصه را میدهد البته قطعا المانهای دیگر هم موثرند.
آرتیست : احساس کردم کار مات نیروهایی که در دل کار هستند را منتقل نمی کند.

گالری گردان : کارهای براق جسورترند .

گزارشگر : شما چه برچسبی از نظر سبک به کارهای این نمایشگاه می زنید.؟
گالری گردان : نه .به سبک خاصی ارجاع ندارند.
آرتیست : شاید در حوزه آبسترکت باشند.

گزارشگر : قاب تابلوها به شکل عامدانه مربع بود. چون جریان سیال درون اکثر تابلوها با مربع همخوانی ندارد ؟
آرتیست : مربع حس تاکید بیشتری برای من دارد.
گالری گردان : اکثر کارهای قاب مربع ریتم دارند و جهت ندارند که قاب مربع مشکل ساز باشد.
گزارشگر : کارهای شما تک تک هم حضور فعال دارند ؟ یا فقط در یک مجموعه تعریف می شوند ؟
آرتیست : حضور مستقل هم دارند. ولی کار قبلی من مجموعه ای از مجسمه هایی بود که به همدیگر وابستگی داشتند. این مجسمه ها به خوابهای ده ساله من مربوط میشد. و هر چقدر به مجسمه های پایانی نزدیک میشدم تازه متوجه میشدم که جریان مجسمه های اول چیست ؟ انگار یک پازل بودند.

گزارشگر : آیا قبول دارید که مشارکت و برخورد اغلب مخاطب های ما با اثر هنری در حد یک بازدید توریستی و یک سری عکس با فیگورهای تکراری است ؟
آرتیست : بله .همه آمدند و فقط یک سری تعریف های عامیانه کردند .مثلا گفتند شاهکاره بی نظیره.
گالری گردان : البته من نقد منفی هم گرفتم .مثلا کسی بود که گفت کارها تکراری هستند.وقتی مخاطب حرفه ای نباشد ما باید بتوانیم با زبان خودشان صحبت کنیم.

گزارشگر : خب قطعا متریال آثار را نشناخته اند.البته مخاطب های آثار هنری همه جای دنیا با زبان ثابتی در مورد اثر هنری صحبت میکنند.مثلا میگویند زیباست.جالب است .ضعیفه .بیخوده . و کسی نمی شنود مخاطبی بگوید این کار فعال هست یا نیست.خنثی است.
آرتیست : کارهای من حجم دارند ولی لایه های روی هم دوبعدی نما است .
از شرکتتان در این گفتگو سپاسگزارم.