جاذبه صحنه هنری وین برای جوانان

چرا وین به یکی از داغ‌ترین صحنه‌های هنری اروپا برای فروشندگان جوان تبدیل شده است؟

هنگامی که امانوئل لایر در سال 2011 گالری خود را در وین افتتاح کرد، تعداد کمی از مشاغل تجاری دیگر وجود داشتند که در ارائه‌ی آثار هنرمندان جوانی که او می خواست از آنها حمایت کند، تخصص داشته باشند. لایر در یک روز گرم تابستانی در دفتر پر نور گالری خود گفت:

واقعاً در این مورد زیاد فکر نکردم. من تاریخ هنر را خودم مطالعه کردم، چندان به موسسات وابسته نبودم. فضای دیگری را اداره می‌کردم و فکر کردم چرا در زمینه‌ی اقتصاد هنر وارد نشویم؟

امانوئل لایر

پس از گذشت بیش از یک دهه، گالری لایر هنوز ادامه می‌دهد و در حال شکوفایی است و هنرمندان ساکن وین مانند آن سوفی برگر و لنا هنکه در فهرست هنرمندانش و در کنار هنرمندان بین المللی مانند سیسیل بی ایوانز و دومینیک نولز قرار دارند. دیگران نیز پا جای پای گالری لایر گذاشتند. مجموعه ای از گالری‌های پیشرفته در پنج سال گذشته در وین ایجاد شده است، از جمله فضاهایی مانند جیانی منهتن Gianni Manhattan، شور Shore، و فلیکس گادلیتز Felix Gaudlitz، که همگی در نمایشگاه‌های معتبر بین المللی مانند لیست Liste در بازل، آرتیسیما Artissima در تورین و فیاک FIAC در پاریس حضور داشته‌اند.

با این حال، لایر مطمئن است که مجموعه‌داران و همچنین اکوسیستم گالری قوی در وین وجود دارند. او گفت:

پول اینجاست. پتانسیل نیز وجود دارد.

امانوئل لایر

معمولا بسیاری از مردم از صحنه‌ی هنری وین، تنها به انبوه موزه‌های غنی آن فکر می‌کنند مانند آلبرتینا، موزه لئوپولد، موزه تاریخ هنر ، موموک، و سسشن Secession، که تنها چند مورد از کل موزه‌ها هستند. اما به گالری‌های شهر که به سرعت در حال رشد هستند فکر نمی‌کنند، و اغلب به سختی در رادارهای بسیاری از ناظران بازار هنر بین المللی قرار می‌گیرند. به عنوان مثال، نمایشگاه اخیر آرت بازل سوئیس تنها پنج گالری از وین داشت که یکی از آنها گالری لایر بود. در حالی که بیش از 70 گالری از 289 گالری نیویورک در آن شرکت کرده بودند. در همین حال، چهار گالری بزرگ جهان یعنی دیوید زویرنر، گاگوزیان، هاوزر اند ویرث، و پیس، شروع به گسترش فعالیت‌های خود با نرخ‌های عجیب و غریب کرده‌اند و در مناطق دوردستی مانند شهرهای منورکا و گستاد در سوئیس نمایندگی دارند، اما تاکنون هیچ کدام شعبه‌ای در پایتخت اتریش راه‌اندازی نکرده‌اند.

با این حال، نشانه‌هایی وجود دارد که صحنه هنری وین رو به گسترش است. گالری کونیش König Galerie، غول هنری برلین، سال گذشته در وین حضور پیدا کرد. گالری ایوا پرسنهوبر Galerie Eva Presenhuber مستقر در زوریخ، که همچنین در نیویورک فضایی دارد، نیز اوایل سال جاری از این روند پیروی کرد. ایوا پرسنهوبر، بنیانگذار اتریشی‌الاصل آن در ایمیلی گفت:

وین یک گنجینه فرهنگی با زمینه‌ی تاریخی است و من مشتاقانه منتظرم تا با نمایشگاه‌هایی از هنرمندان معاصر و استثنایی به جامعه کمک کنم.

ایوا پرسنهوبر

نگاهی به گالری‌های شهر در اوایل ژوئن امسال، درست قبل از نمایشگاه بازل، زمانی که بسیاری از افراد در دنیای هنر اروپا، سفر خود را انجام می‌دهند، گواه این موضوع بود. گالری لایر مجموعه جدیدی از آثار لیلی رینوددوار را به نمایش گذاشته بود و تصاویری از این هنرمند را اراده می‌داد که به رنگ قرمز و فیگور برهنه بودند، همراه با سؤالاتی که بیننده را به تفکر وامی‌داشت و به مقوله‌ی گرایش جنسی و مالکیت خصوصی می‌پرداخت. فلیکس گاودلیتز نمایشی از تیفانی سیا داشت که برای اولین بار مجموعه‌ای از مناظر با آرزوی “ضد والا” به نمایش گذاشت. وین وین نمایشی دو نفره از آلفردو آستو و توماس لیو لو لان را به نمایش گذاشته بود که در مرکز آن هنرمندان در حال جویدن مکعب های شکلاتی در سوبارو لگاسی 2012 در حین رانندگی در ژنو بودند.

لایر گفت که یکی از دلایلی که این گالری‌ها می‌توانند این نمایش‌های جاه‌طلبانه را اجرا کنند این است که به دلیل اجاره بسیار پایین، نگران فروش نیستند. او گفت:

شما می‌توانید یک فضا را با 1000 تا 3000 یورو در ماه اجاره کنید.

امانوئل لایر

در ضمن، نمایشگاه‌های هنری، که اغلب به دلیل قیمت‌های غرفه‌ها ممکن است ریسک پرهزینه‌ای باشند، برای گالری‌های اتریشی نسبت به گالری‌های مستقر در کشورهای دیگر، تهدید کمتری محسوب می‌شوند. چرا که دولت اتریش به گالری‌ها برای شرکت در دو نمایشگاه هنری خارجی در سال، کمک مالی ارائه می‌دهد و بخشی از ریسک احتمالی را جبران می‌کند.

در سال‌های اخیر نیز، برخی از گالری‌ها به طور کلی نقل مکان خود را به وین آغاز کرده‌اند، حرکتی نادر که بدون توجه به مقیاس شرکت‌ها، در صورت وقوع، تعجب‌ها را برانگیخته است. در سال 2018،  گالری برلینز اگزایل Berlin’s Exile پایتخت آلمان را به مقصد اتریش ترک کرد. این حرکت از طرفی مدیون کروی نیلسن Croy Nielsen نیز بود، گالری دیگری که به طور مشابه در سال 2016  از برلین به وین نقل مکان کرد. هنریکه نیلسن، یکی از بنیانگذاران گالری گفت:

ما احساس کردیم که جا و شاید حتی نیاز به یک گالری مثل ما وجود داشته باشد. آنچه در مورد این جابجایی بسیار شگفت آور بود، واکنش های مثبتی بود که از دنیای هنر در سطح بین المللی دریافت کردیم.

هنریکه نیلسن

او صحنه هنری وین را به دلیل کیفیت همبسته‌اش ستود و به جشنواره سالانه گالری” Curated By” اشاره کرد که در آن از متصدیان بین المللی برای سازماندهی نمایش در فضاهای تجاری محلی دعوت می‌شود.

نیلسن گفت:

این که بخشی از جامعه‌ای باشید که در آن همه یکدیگر را می‌شناسند، لذت بخش است و مزیت این صحنه‌ی هنری نسبتا کوچک محسوب می‌شود.

هنریکه نیلسن