به‌گزارش رسانه‌های جهانی، جورجیو آرمانی، طراح نامدار ایتالیایی و بنیان‌گذار یکی از بزرگ‌ترین خانه‌های مُد جهان، روز پنجشنبه ۱۳ شهریور ۱۴۰۴ در ۹۱ سالگی چشم از جهان فروبست. شرکت آرمانی در بیانیه‌ای رسمی این خبر را با اندوه فراوان تأیید کرد و او را «خالق، بنیان‌گذار و نیروی محرکه‌ای خستگی‌ناپذیر» توصیف کرد.
آغاز و صعود یک امپراتوری مد
آرمانی در سال ۱۹۷۵ همراه با شریکش سرجیو گالئوتی با فروختن خودروی شخصی و سرمایه‌ای اندک، برند «جورجیو آرمانی» را بنیان گذاشت. نخست پوشاک مردانه «آماده‌پوش» عرضه شد و یک سال بعد خط پوشاک زنانه به آن پیوست. کت‌های بدون آستر او با تی‌شرت ساده به‌سرعت به نماد سبک تازه‌ای بدل شد؛ سبکی که هالیوود، وال‌استریت و جهان مُد را دگرگون کرد.
به‌ویژه طراحی کت‌وشلوارهای رسمی برای زنان در دهه ۱۹۸۰، که به «کت‌وشلوار قدرت» شهرت یافت، انقلابی در مد کاری زنان بود و شانه‌های پهن و دوخت مردانه آن، چهره‌ای تازه از اقتدار زنانه در محیط‌های حرفه‌ای ارائه داد.
فراتر از پوشاک؛ جهان آرمانی
امروز امپراتوری آرمانی بیش از ۱۰ میلیارد دلار ارزش دارد و حوزه‌هایی فراتر از پوشاک را دربرمی‌گیرد: از کیف و کفش و زیور تا لوازم آرایش، عطر، دکوراسیون، کتاب، گل و حتی شیرینی. این گروه صنعتی اکنون دارای هفت مرکز تولید، بیش از ۶۰۰ فروشگاه در سراسر جهان و نزدیک به ۹ هزار کارمند است که نیمی از مدیرانش را زنان تشکیل می‌دهند.
آرمانی همچنین در عرصه مهمان‌داری فعال بود: دو هتل در میلان و دبی، بیش از ۲۰ رستوران و چندین کافه و باشگاه در نقاط مختلف جهان بخشی از این گستره بودند. او مالک تیم بسکتبال «المپیا میلان» نیز بود.
از پرده نقره‌ای تا فرش قرمز
یکی از نقاط عطف کارنامه آرمانی، طراحی لباس ریچارد گی‌یر در فیلم «ژیگولوی آمریکایی» (۱۹۸۰) بود که نام او را در سطح جهانی مطرح کرد. از آن زمان، لباس‌های او بارها بر تن ستارگان هالیوود و چهره‌های نامدار جهان نشست. شان پن، آن هاتاوی، جودی فاستر، جورج کلونی و سوفیا لورن تنها بخشی از فهرست بلند مشتریان وفادار او بودند. فرش قرمز جشن‌های سینمایی، به‌ویژه اسکار، همواره با لباس‌های شب و کت‌وشلوارهای او درخشان‌تر می‌شد.
در سال ۲۰۰۰، موزه گوگنهایم نیویورک نمایشگاهی بزرگ به مرور ۲۵ سال فعالیت او اختصاص داد؛ رویدادی که جایگاه آرمانی را نه‌فقط به‌عنوان یک طراح مد، بلکه به‌عنوان یک چهره فرهنگی تثبیت کرد.
سبک زندگی و فلسفه کاری
چهره آفتاب‌سوخته، موهای نقره‌ای، جین و تی‌شرت ساده، امضای همیشگی ظاهر شخصی آرمانی بود. او فلسفه کاری‌اش را چنین بیان می‌کرد: «من برای آدم‌های واقعی طراحی می‌کنم. هیچ فضیلتی در خلق لباس‌هایی که کاربردی نیستند، وجود ندارد.»
سبک او که به «ظرافت بی‌پیرایه» شهرت یافت، همواره بر کارکرد، کیفیت پارچه و جزئیات استوار بود. بسیاری از منتقدان مد، طراحی‌هایش را «بی‌جنسیت» دانسته‌اند؛ زیرا مرزهای سنتی میان پوشاک زنانه و مردانه را در هم شکست.
میراث ماندگار
آرمانی که به «شاه جورجیو» (Re Giorgio) مشهور بود، هرگز برندش را نفروخت و همواره مستقل باقی ماند. او بخش بزرگی از شهرت و ثروتش را نیز صرف کارهای نیکوکارانه کرد؛ از جمله حمایت از بیماران مبتلا به ایدز و همکاری با سازمان ملل به‌عنوان سفیر حسن‌نیت در امور پناهندگان.
با درگذشت او، میلان، زادگاه و خاستگاه هنری‌اش، برای آخرین بار میزبان دوستدارانش خواهد بود؛ جایی که اتاق یادبود او در روزهای شنبه و یکشنبه برپا می‌شود و سپس خاکسپاری خصوصی در زمانی دیگر انجام خواهد گرفت.
جمع‌بندی
مرگ جورجیو آرمانی، تنها خاموشی یک طراح مد نیست، بلکه پایان عصری است که در آن پوشاک نه‌تنها بر تن، که بر نگرش و هویت آدمی اثر گذاشت. او میراثی از ظرافت، سادگی و استقلال برجای گذاشت؛ میراثی که بی‌گمان برای نسل‌های آینده نیز الهام‌بخش خواهد ماند.
