علی‌اکبر عسکریان ذکاء، خواننده پاپ ایرانی با نام هنری ابی لیتلز، چهارشنبه ۱۹ شهریور در سن ۷۳ سالگی در لس‌آنجلس چشم از جهان فروبست. خبر درگذشت او با واکنش گسترده دوستداران موسیقی و هنرمندان در شبکه‌های اجتماعی همراه شد.
ابی لیتلز، زادهٔ ۱۳۳۱ در تهران، فعالیت هنری خود را در میانه دهه چهل خورشیدی آغاز کرد. او در سال ۱۳۴۶ همراه دوستانش گروه «لیتلز» را پایه‌گذاری کرد؛ گروهی که در آغاز به بازخوانی ترانه‌های گروه‌های نامدار غربی چون بیتلز، رولینگ استونز و بی‌جیز می‌پرداخت. با این حال، همکاری او با آهنگسازان نسل نو از جمله سیاوش قمیشی، زمینه‌ساز خلق ترانه‌های ماندگاری چون غریبه، مهتاب و قلب شکسته شد. ترانه «غریبه» با سروده مسعود قاسمی و آهنگ قمیشی، نقطهٔ اوج شهرت او به شمار می‌آید و بارها توسط خوانندگان دیگر بازخوانی شده است.
از دیگر آثار شاخص او، ترانه قایق کاغذی با سروده افشین عظیمی و آهنگ داوود افشاری است که بعدها توسط منصور نیز بازخوانی شد. شهرت ابی لیتلز به‌ویژه به دلیل بازآفرینی فارسی ترانه‌های دمیس روسوس، خواننده یونانی، بود و همین شباهت سبب شد به «دمیس روسوس ایران» معروف شود. او در خاطرات خود یادآور شده بود که قرار بوده با روسوس در یونان روی صحنه برود، اما دگرگونی‌های سیاسی ایران مانع از برگزاری آن برنامه شد.
ابی لیتلز در میانه دهه پنجاه خورشیدی برای مدتی از موسیقی فاصله گرفت. پس از آن، با اوج‌گیری ابراهیم حامدی (ابی) در صحنه موسیقی، او برای تمایز هنری، پسوند «لیتلز» را به نام خود افزود.
این هنرمند که با منوچهر وثوق، بازیگر سینما، و روشنک، گوینده نامدار رادیو، خویشاوندی داشت، در سال ۱۳۶۷ به اتریش مهاجرت کرد و سرانجام در سال ۱۳۷۸ به آمریکا رفت و در لس‌آنجلس ساکن شد.
با درگذشت ابی لیتلز، جامعه موسیقی ایران یکی از چهره‌های تأثیرگذار و خاطره‌ساز خود در دهه‌های چهل و پنجاه را از دست داد؛ هنرمندی که صدا و ترانه‌هایش برای نسلی از شنوندگان یادآور روزهای جوانی و خاطره‌های فراموش‌نشدنی است.
