نفیسه معینی (متولد۱۳۵۴، تهران، ایران) فارغ التحصیل کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی از دانشگاه شهید بهشتی است. نقاشی ها و مجسمه های او که عمدتا رویکردی اتوبیوگرافیک دارند، در عین وام گیری از ادبیات و نگارگری ایرانی و شرقی و به کارگیری موتیف های هنر غربی، سرزمینی فانتزی می آفریند که مختص به خود اوست. او سه نمایش انفرادی در ایران، سوئیس و ایالات متحده برگزار کرده و در چندین نمایش گروهی در ایران و سایر کشورها شرکت کرده است.
گفتگو با نفیسه معینی در قالب پروژه «هفت پرسش از آرتیست» توسط آرت ریسرچر در تاریخ مرداد ماه ۱۴۰۴ انجام شده است.
رامین سعیدیان: مفاهیم مورد علاقه شما در مجموعه‌های مختلفی که خالق آن بودید شامل چه مواردی هستند؟ چه عناصری در کار خلق شده شما نمایان‌تر است؟
نفیسه معینی: مفاهیمی که این سالها ذهن من را درگیر کردن شامل داستان های شاهنامه و بطور کلی اسطوره ها هستند. بنظر من اگر این اسطوره ها در قرن ما بودند به چه شکلی نقاشی می شدند.
سعیدیان: از چه ابزارها، تکنیک‌ها یا فرآیندهایی برای خلق اثر هنری استفاده می‌کنید؟
معینی: من کلا مدیوم محور نیستم. ار تمام متریال ها و مدیوم ها برای خلق کارهام استفاده میکنم؛ از رنگ و روغن تا ویدیو ارت.
سعیدیان: چه مضامینی در آثار شما الهام بخش بوده است؟ آیا اثر شما یک تجربه زیستی شخصی را بیان می کند؟ چه حسی را سعی کردید در اثر هنری خود به مخاطب انتقال دهید؟
معینی: سعی کردم در اثارم تجربه زیسته خودم را بعنوان زنی که با کلی قوانین زن ستیز در جامعه ایران دست و پنجه نرم می کند و از لابلای آنها برای خودش ریلگذاری می کند و هدف تعیین می کند و برای بقای خودش تلاش می کند را به مخاطب نشان بدهم. در واقع به نوعی داستان زندگی خودم است.
سعیدیان: اهداف متعالی شما به عنوان یک هنرمند چیست؟ این آثار به چه اندازه به شما کمک می‌کند تا به اهداف والای خود برسید؟
معینی: بنظر من ما وامدار هنری هستیم که هزاران ساله دست به دست چرخیده و به ما رسیدند. ایران با این تمدن پر مایه ای که دارد وظیفه ای را بدوش من انداخته و آن هم انتقالش به نسل های بعدی است. من اگر بتوانم دین خودم را به گذشتگان ادا کنم و هنر اصیل ایران را زنده نگهدارم بنظرم وظیفه ام را تا حدی ادا کردم.
سعیدیان: اولین تجربه تصویری از هنر در حافظه شما چگونه و در چه زمانی ثبت شده است؟
معینی: تابلویی از نگارگری در منزل ما بود که از بچگی ساعت ها به آن نگاه می کردم. کلا به دیدن بناهای تاریخی که می رفتم خیلی مسخ می شدم.
سعیدیان: به نظر شما آیا فرم و محتوا لازم و ملزوم یکدیگرند؟
معینی: بنظر من هیچ لازم و ملزومی وجود ندارد. هرکسی با دیدگاه خودش بیانات شخصی اش را انتقال می دهد.
سعیدیان: محیط چه تاثیری در خلق آثار شما دارد؟
معینی: من بشدت تحت تاثیر محیط و حتی اتفاقات پیرامونم هستم. هر زمان که اتفاق خاصی در کشور می افتد من کاملا نقاشی هایم نسبت به آن اتفاق تغییر می کنند. گاهی خیلی تلخ و گزنده هستند و گاهی همراه با سکون بیش از حد.
