پیش‌تر به مشکلات برگزاری نمایشگاه در تهران پرداختیم و به چالش همیشگی میان هنرمند، کیوریتور و گالری دار اشاره کردیم. به طور موردی هم موضوع لغو شدن نمایشگاه :هرگز زنى را به اين نام نمى شناختم” را در گالری نات بازتاب دادیم. همان گونه که در آن مقاله هم اشاره شد، دیدگاه های مندرج در آن پست شخصی بوده و الزاما هم‌راستا با سیاست هنرگردی نیستند؛ اما از آن‌جا که هنرگردی یک رسانه‌ی آزاد و مستقل بوده و به آزادی بیان باور دارد، بر خورد لازم می‌داند که پاسخ رسمی آقای شاهین محمدی کیوریتور آن نمایشگاه را هم بدون ویرایش منتشر کند:
سکوت لزوما نشانه انفعال نیست؛ انتخابی هوشمندانه است برای به بار نشستن تلاش و حصول نتیجه!در باب لغو نمایشگاه “هرگز زنی را به این نام نمی‌شناختم” توسط گالری نات در موسسه پرسش-قاعدتا نه نهاد- هر چقدر تلاش کردم در فضایی آرام و بدون جنجال و حاشیه‌سازی با مسئله برخورد کنم و از این فضا دور باشم، اما برخی علیرغم عدم درگیریام با گالری، سوءاستفاده کرده و کمر به تخریب من و هنرمندان این نمایشگاه بسته‌اند. نظرات مغرضانه و خرده گیری های برخی، مرا بر آن داشت پاره ای توضیحات در این باره ارائه نمایم.طرح این نمایشگاه و هنرمندانی که برای حضور در آن اعلام آمادگی کردند در مهرماه به گالری ارائه شد و تاریخ یازدهم دی ماه تا بیستم این ماه در نظر گرفته شد. افراد مسئول می توانستند نمونه قبلی و فضای کار این هنرمندان را دیده و مخالفت خود را اعلام کنند که هیچ مخالفتی صورت نپذیرفت. در آذرماه به صورت کاملا اتفاقی مشخص شد بدون آنکه به اطلاع من و هنرمندان برسد، تاریخ نمایشگاه را برای آنکه نمایشگاه “بازگشت” در هیجدهم دی ماه برگزار شود، به سوم اسفند ماه تغییر داده اند و با مخالفت من و هنرمندان تاریخ نمایشگاه به دوم بهمن ماه تغییر پیدا کرد. گالری تا این مدت آثار هنرمندان را طلب نکرد، تا روزی که کارت‌های دعوت را به من دادند و کارها برای ارائه به وزارت ارشاد –نه برای لغو نمایشگاه- خواستند و من هم به این دلیل که وزرات ارشاد باید کارهای کامل را بررسی کند اعلام کردم آثار نهایی را به آ‌ن‌ها خواهم داد. این در حالی بود که هنرمندان آثار گوناگونی در طول این مدت خلق کردند و با نظر من گروهی از آثار انتخاب شدند. این آثار در یک آزمون پایلوت به بیست نفر در سه دسته به تفکیک ارتباطشان با هنر، نشان داده شد و در بررسی آماری، بهترین آثار انتخاب گردید. به ناگاه طی تماسی ساعت 16:30 روز سه شنبه با من جلسه‌ای ترتیب داده شد برای توجیه آثار هنرمندان و این در صورتی به وقوع پیوست که کیوریتور نمایشگاه “بازگشت” –که نمی‌دانم چرا به این تکاپو افتاده است تا من را زیر سوال ببرد- ادعا کرده است ظهر همان روز خبر لغو نمایشگاه به او اعلام گردیده است و این خود نشان می‌دهد که تصمیم لغو نمایشگاه هیچ‌گونه ارتباطی به کیفیت آثار هنرمندان نداشته و تصمیم از قبل گرفته شده است. همین‌طور ایشان ادعا کرده‌اند که در تلاش بوده‌اند با من ارتباط برقرار کنند و “حرفه‌ای” راه حل بیابند و این در صورتی است که شماره و حتی آدرس من را تمامی افراد پرسش داشته‌اند. پسندیده بود به جای تزویر و تلاش برای انداختن تقصیر بر گردن یک نفر و زیر سوال بردن کیفیت هنرمندان صادقانه با مسئله برخورد می‌شد. بدیهی است نمایشگاه در انتخاب و نمایش آثار تام الاختیار است و حساسیت در خصوص کیفیت آثار امری به جا و قابل درک است. اما نکته قابل توجه این است که در صورت وجود چنین حساسیتی، در کمال تعجب در طول چهار ماه اخیر هیچ پیگیری از سوی گالری جهت مشاهده آثار و گفت و گو پیرامون آن صورت نگرفت. جالب است فردی از مسئولان آن موسسه– نه نهاد- که در زمینه هنر صاحب نظر نیست ادعا کرده است کارها آماده بوده و هنرمندان تلاشی برای خلق آن نکرده‌اند و آثاری به دلیل شباهت فضا به آثار قبلی هنرمند، تکراری خوانده شده‌اند که احتمالا از نظر ایشان دیمین هرست هم خانه‌اش مملوء از باکس‌های شیشه‌ای حاوی کوسه است که ایشان تا کنون چند اثر این‌چنینی را ارائه کرده است، همین طور اگر این گفته صحیح باشد و کارها قدیمی باشد اگر زودتر از من می خواستند که بهشان نشان می دادم نه این که ادعا کنم کارها آماده نیست. این همه تناقضی که اشاره کردم گویای همه چیز است و امیدوارم دوباره وادار به ورود به این حاشیه‌های مهندسی شده نشوم.
