خوزه لوئیس کوئواس هنرمند مکزیکی و از اعضای برجسته ی جنبشی به نام نسل جدایی خواه (Generación de la Ruptura) است. این جنبش در واقع انتقادی به تاسیس مدرسه نقاشی پس از جنگ جهانی دوم است. این جنبش در سال 1953 با مقاله ی “کاکتوس پرنده” به نگارش کوئواس که از آزادی هنری بیشتر دفاع می کرد، آغاز شد. او یک هنرمند عمدتا خود آموخته است که سبک و تأثیراتش به سمت بخش تیره و تاریک زندگی معطوف شده و اغلب فیگورهایش کج و از شکل افتاده اند و پستی های انسانی را مجسم می کنند. او چهره ای جنجالی در طول کار خود بوده و این نه تنها برای تصاویر تکان دهنده اش، بلکه برای ابراز مخالفت بانویسندگان و هنرمندانی که احساس می کند در فساد هستند و یا فقط برای به دست آوردن پول کار می کنند.
نقاش کوچک رنگ پریده
خوزه لوئیس کوئواس در سال 1934 در یک خانواده متوسط و در طبقهی فوقانی یک کارخانهی کاغذ و مداد در مکزیکوسیتی که متعلق به جد پدری اش بود متولد شد. تمام دوران کودکی اش را به مشاهده افراد در خیابان ها یا مکان های عمومی اختصاص داد؛ چیزی که بر روی کاغذهای رنگی کارخانه پدری اش دوباره خلق کرد.
استعداد او با برنده شدن در مسابقه ی کودکان (کشیدن سلف پرتره) با عنوان “کودک کار” کشف شد. جایزه ای که برایش عنوان “نقاش کوچک رنگ پریده” را به ارمغان آورد. در ده سالگی وارد مدرسه نقاشی شد و از همان زمان شروع به تصویرسازی برای روزنامه و کتاب کرد. در سال 1946 به دلیل بیماری مجبور به ترک مدرسه به مدت دو سال شد و شروع به کار حکاکی کرد. در 14 سالگی به جای بازگشت به مدرسه، استودیو طراحی خود را اجاره کرد. یکی از عناصر آموزشی او بازدید از بیمارستان روانی -محلی که برادرش در آن کار می کرد- و به تصویر کشیدن بیماران آنجا بود. کوئواس به عنوان یک پوچگرا، دروغگوی پاتولوژیک، با عقده ی بیماری و مرگ (مخصوصا نسبت به خودش) تعریف شده است.
از خودشیفتگی تا دیدار فرانسیس بیکن
رنه آویلس فبیلا (نویسنده) می گوید:
بزرگترین عشق خوزه لوئیس کوئواس، خوزه لوئیس کوئواس است. چرا که او هنرمندی است که بیشتر خودش را دوست دارد تا کارهایش را
و دلیل این گفته این است که او تعداد بسیار زیادی سلف پرتره دارد. به باور خودش او پوچ و بیهوده نیست. وی از سال 1955 هر روز یک عکس از خودش می گیرد، کاری که تا به امروز ادامه داده است. او اذعان می کند که کمی پارانوئید و دفاعی است، و نگران اینکه با دید منفی به او نگاه شود. با وجود تاهل، شهرت زیادی به عنوان یک مرد زن پرست دارد (با نام مستعار گربه ی نر) به طوری که در یکی از روزنامه های مکزیکوسیتی خودش ادعا کرد که بیش از 650 برخورد اروتیک داشته است.
در دهه 60 برای مطالعه هنرهای اسلامی به مراکش و سپس به دیدار فرانسیس بیکن در طنجه رفت. در دهه ی 70 پس از مرگ مادرش ملحد شد. از سال 1976 تا 1979 خودش را به فرانسه تبعید کرد و زمانی که به مکزیک بازگشت نمایشگاهی با عنوان ” خوزه لوییس کوئوس. بازگشت یک پسر ولخرج دیگر” برگذار کرد.
امروز او و همسرش در مکزیکو سیتی زندگی می کنند و او پیش بینی کرده که بیش از یک صده زندگی خواهد کرد، چرا که قرائت های مختلف تاروت این را به وی گفته اند. موزه خوزه لوئیس کوئواس در سال 1992 در مرکز تاریخی شهر مکزیک افتتاح شد که بیشتر آثار وی و همچنین مجموعه شخصی اش در آنجا قرار دارد.