تنها ۱۳۵ منبت کاری چوبی مینیاتوری در دنیا وجود دارد و متخصصین هنر سراسر دنیا را به چالش کشیده اند. اخیرا محققان برخی از این قطعات کوچک شامل محرابهای کوچک، تسبیح و مهر نماز را از موزه ها و مجموعه های خصوصی برای مطالعات بیشتر جمع آوری کرده اند و رازهای جالب آنها را کشف کرده اند.
با همکاری بین دانشمندان، مرمتگران، نمایشگاه گردانان و دانشگاهیانی از موسسات معتبر دنیا – موزه هنر متروپولیتن در نیویورک، موزه ریکس در آمستردام و مرکز تحقیقات گلن وابسته به ناسا در کلیولند- ۳۰ قطعه از ۱۳۵ منبت کاری اسکن و بررسی شده است.
محققان بر این باورند که این منبت کاریهای چوبی در یک بازه زمانی محدود از ۱۵۰۰ تا ۱۵۳۰ میلادی در فلاندر (منطقه ای که شامل بخشهایی از بلژیک، فرانسه و هلند امروزی می شود) و هلند ساخته شده اند. با روی کار آمدن طبقه تاجران در اروپا تقاضا برای منبت کاریهای قابل حمل و با کیفیت بالا ایجاد شد. در اختیار داشتن این آثار هنری سمبل موقعیت اجتماعی و تجمل بود. به طور مثال یک تسبیح یازده دانه متعلق به شاه هنری هفتم و همسرش کاترین بود.
اگرچه به زودی دوره اصلاحات در اروپا شروع شد و بسیاری از اکسسوری های مرتبط با کلیسا از مد افتادند که شامل این منبت کاریهای مینیاتوری نیز شد.
محققان با استفاده از سی تی اسکن میکرو و نرم افزارهای تحلیل سه بعدی پیشرفته دریافتند که این مینیاتورها در واقع چقدر ظریف هستند. قطعات لایه های داخلی چنان دقیق به یکدیگر متصل شده اند که تنها با اشعه ایکس یا میکروسکوپ می توان آنها را تشخیص داد. این قطعات که به اندازه کف دست یا حتی کوچکتر هستند، شامل سنجاقهایی ریزتر از یک دانه علف نیز هست.
با این حال بیشتر فرآیند ساخت آنها ناشناخته باقی مانده است چرا که رگه های طلا و مصالح دیگر استفاده شده در تزئینات آنها جلوی اشعه ایکس را گرفته و دید درستی از زوایای خاص نمی توان داشت. قطعاتی چنین کوچک پتانسیل نامحدود خلاقیت انسان را در ابعادی جهانی به نمایش می گذارد.
