با هدف بازنمایش مجازی منتخبی از آثار هنری که در نمایشگاه «هنر مُنحَط»مونیخ در سال ۱۹۳۷میلادی به نمایش درآمده، ۸ اثر هنری توسط رامین سعیدیان برای کارنمای آرت ریسرچر انتخاب شده است. این حکم انحطاط توسط حزب ملی‌گرای سوسیالیست کارگران آلمان تقریبا برای تمامی هنر مدرنیسم آلمانی اعمال شده بود.
نمایشگاه مونیخ توسط وزارت رایش برای روشنگری عمومی و تبلیغات آلمان نازی به عنوان نمایش آنچه در ایدئولوژی نازیسم مورد تایید نیست برپا شد. دو جلد دفترچه، اطلاعات و آمار ۱۶۰۰۰ اثر هنری جمع‌آوری شده از ۱۰۱ موزه در ۷۴ شهر از سرتاسر آلمان را در مجموع ۴۸۲ صفحه ارائه می‌دهد. در این دو جلد دفترچه، سرنوشت آثار جمع‌آوری شده در سال‌های ۱۹۳۷ و ۱۹۳۸ اعم از فروخته شدن، تخریب و تبادل را با حروفی اختصاری مشخص می‌کند.
در کارنمای پژوهشی “مونیخ۱۹۳۷” آثاری از لازار سگال، اریک‌هکل، اتو دیگس، ارنست لودویگ کیرشنر، مکس بکمان، امیل‌نولده، ژان متسینگر و ماکس پش‌اشتاین بازنمایش شده است.
مثلت فیثاغورثی هنر
بر مبنای اندیشه هگل فیلسوف آلمانی ما نمی‌توانیم آثار هنری را که در دوران های گذشته به وجود آمده است به درستی درک کنیم؛ زیرا پیام اندیشگون و روحانی آن برای روزگار ما نامفهوم است. از طرفی هگل معتقد است مبنای معرفت انسان نسل به نسل تغییر می‌کند و از آن‌جا که پیوسته چیزهای تازه ای به عقل می‌رسد بنابراین عقل پیشرو است.
هگل هنر را در مثلت هنرمند، اثر هنری و مخاطب اثر واجد معنا می داند. بر همین اساس می‌توان در مثلث فیثاغورثی، به برداشتی معناشناسانه از تاثیر خوانش مخاطب نزدیک شد. در کاربرد مفهومی بر مبنای هنر مثلت قائم‌الزاویه فیثاغورث، نیت مولف به عنوان روح دوران خلق اثر وقتی با خوانش‌های متفاوت مخاطبان در طول تاریخ جمع شود ذات درونی و ساختار وجودی اثر هنری را می‌سازد.
خوانشی نو با بازنمایش آثار هنری انتخابی از دل تاریخ هنر که حول یک موضوع واحد گردآوری شده است، بنیان فکری نمایش فصلی کارنمای پژوهشی آرت ریسرچر را می‌سازد. شماره یک کارنمای پژوهشی آرت ریسرچر با خوانش های نوینی از رضا فاموری، شبنم همتی و غزل فرید همراه است.
برای دانلود پی‌دی‌اف رایگان کارنمای پژوهشی می‌توانید به وبسایت آرت‌ریسرچر به نشانی www.artresearcher.center مراجعه نمایید.
