مجله مستقل و تخصصی هنرهای تجسمی و مفهموی

انتزاع پیکسل؛ درباره گلیچ ویدئوآرت راضیه کوشکی و وحید قادری

هفته اول نمایشگاه گروهی گلیچ ویدئوآرت پلتفرم ۱۰۱ در فضای منهای یک گالری باوان با عنوان «گلیچ؛ زبان پیکسل» با نمایش ویدئوآرت راضیه کوشکی و وحید قادری آغاز شد.

عنوان کلی پروژه آنها Vivid Q  است که وحید قادری برای یک ست اجرای موسیقی الکترونیک و ویژوال آن توسط راضیه کوشکی در نظر گرفته و Pianoise نام قطعه ای است که از آن ست تفکیک شده است. آرتیست های این ویدئو ساخت آن را تجربه ای تصویری در راستای حسی که از موسیقی دریافت کرده اند می دانند.

وحید قادری، فارغ التحصیل دانشگاه هنر در سال ۱۳۹۱ است و در حال حاضر مقیم وین و دانشجوی دانشگاه هنر لینز است. او که به صورت تجربی آغز به کار کرده بیش از ده سال است که در زمینه موسیقی فعالیت می کند. قادری سال ۱۳۹۶ اولین آلبوم خود را منتشر کرد. قادری، همچنین در زمینه موسیقی فیلم و انیمشن کوتاه و بازی نیز فعالیت داشته است. موسیقی بازی «مموراندا » از کارهای وی می­ باشد. در سال­ های گذشته، قادری چندین اجرا به صورت زنده در شهرهای تهران، شیراز و رشت داشته است.

قادری
عکس از گلیچ ویدئوآرت وحید قادری و راضیه کوشکی – نمایشگاه گلیچ؛زبان پیکسل – منهای یک گالری باوان

 

قادری موزیک تجربی این اثر را در راستای سبک امبینت قرار داده ولی به طور کلی آن را اثری ترکیبی می داند. برای کوشکی ایجاد تصویر برای موزیک الکترونیک همزمان با گوش دادن مداوم به آن موزیک شکل می گیرد. در خیلی از موارد ممکن است در ذهن او طرحی از قبل وجود خارجی نداشته باشد ولی همزمان با ساخته شدن موزیک تصاویر هم برای او شکل می گیرند.

راضیه کوشکی نیز فارغ التحصیل دانشگاه هنر در سال ۱۳۹۱ است و در حال حاضر مقیم وین و دانشجوی دانشگاه هنر لینز است. حدود پنچ سال است که ویدئو آرت را به صورت جدی دنبال می­ کند. پیش­تر در زمینه انیمیشن سه بعدی، تدوین و کارهای تصویری فعالیت داشته و از سال ۱۳۸۹ ساخت ویژوال­ های اینتراکتیو را شروع کرده است. کوشکی در طول این سال­ ها چندین اجرا در شهر­های تهران و رشت داشته است.

فضای تصویر و موزیک برای کوشکی و قادری حس و حالی شخصی دارد؛ که بیشتر تحت تاثیر مسائل اجتماعی پیرامون نیز قرار می گیرند. تولید هنر برای آنها به شکل انتزاعی است؛ که ترکیبی از خواب ها، واقعیت و افکار را شامل می شود. با برون ریزی این افکار، خود را به سان یک مخاطب تصور کرده و درون چیز ناشناخته ای که به وجود آمده دنبال سرنخ می گردند.

قادری موزیک زیاد گوش می دهد و این بخش جدانشدی زندگی اوست با تاثیرات فراوانی که بر اومی گذارد؛ حتی موزیک های ساخته شده قبلی خود او نیز برایش الهام بخش می شوند. فضاهای تصویری سوررئال برای کوشکی همیشه جذاب بوده ولی به طور قطعی چیز مشخصی را به عنوان منبع الهام نمی داند.

کوشکی و قادری معتقدند زمانی که کار می کنند حال بهتری دارند و هدف اصلی زندگی را رسیدن به حال بهتر و به اشتراک گذاشتن آن می دانند. آنها تا زمانی که رضایت کاملی از کار نداشته باشند اقدام به انتشار نمی کنند. این به آن معنی نیست که فکر می کنند همه چیز باید ایده آل باشد؛ اما از آن جهت که کار کردن بر روی یک پروژه ممکن است برای همیشه ادامه داشته باشد و هیچوقت به پایان نرسد، معتقدند باید یک جایی این روند را متوقف کنند و در بهترین نقطه به کار پایان دهند.

گلیچ ویدئوآرت راضیه کوشکی و وحید قادری در نمایشگاه گروهی گلیچ؛زبان پیکسل تا پنج شنبه ۱۱ دی ماه ۱۳۹۹ در فضای منهای یک گالری باوان تهران به نمایش خود ادامه می دهد.

 

*عکس: کیوان یوسفی

دیدگاهتان را بنویسید