مجله مستقل و تخصصی هنرهای تجسمی و مفهموی

گفتگوی رامین سعیدیان با رنه صاحب

هنرمند دور اول پلتفرم دیوارها در کافه‌سینما “رنه صاحب” بود، که ده نقاشی از او با عنوان «دم‌دمی‌ها؛کلم‌ه‌ها» بر روی دیوار آجری و یک نقاشی با عنوان «دم‌دمی» از ۱۵ بهمن تا ۱۵ اسفند ۱۳۹۷ به کیوریتوری رامین سعیدیان به نمایش گذاشته شد.

«دیوار آجری» امکانی بود در فضای سالن کافه‌سینما باغ‌فردوس که در آن نمایش، تحلیل‌و فروش دو تا ده اثر هنری از یک هنرمند به مدت یک‌ماه معنا پیدا می کند. همچنین «دیوار سیمانی» امکانی بود در فضای تراس کافه‌سینما باغ‌فردوس که در آن نمایش، تحلیل‌و فروش یک تا سه اثر هنری از یک هنرمند به مدت یک‌ماه معنا پیدا می کند.

در استیتمنت نمایش آثار دور اول پلتفرم آمده است که:

رنه صاحب خود را هنرمندی آزاد می داند، که اهل وادی تجربه است. میان دوری از دنیا و نزدیکی به آن در رفت و آمد است تا دریابد دَمی که با طرب می گذرد. علاقه مندیش به فیل او را در سفر ذهنی همیشگی به خاور دور در میان هزار و یک‌ نشانه می برد. دم دمی‌های دوپهلویی و کلم‌های سوء تفاهم در پستوی آتلیه اش آنقدر انتظار کشیدند تا به موقع اش دَم بکشند و برسند تا بر روی دیوار مجالی برای آرامش بگیرد.

نمی توانم یک دمدمی را در دسته ای جا بدهم، چون دم دمی دقیقا، یکتا است، تصویر یگانه ای که معجزه آسا با ویژگی اشتیاق من مطابقت دارد. آن که مرا مسحور می کند یک دم دمی است. دم دمی غم هایش را در قوری چای کپک زده نگاه می دارد تا به وقتش دور ریخته شود. گاهی هم باید شادی هایش درون قوری گل قرمزی حسابی دَم بکشد تا میان آشنایانش به اشتراک بگذارد؛ لبسوز و لبدوز. و زمانی که برای دم دمی بودنش توبیخ می شود؛ با لبخندی زمزمه میکند:
گر به همه عمر خویش
با تو برآرم دَمی
حاصل عمر آن دَم است
باقی ایام رفت

 

دیدگاهتان را بنویسید